acaba....
bazı duygular varmış unutulmayan yada unutmak istemediğimiz biz onları hep aşk sanmışız büyürken.bazen geceleri yastığa başımızı koyduğumuzda hayallerine dağlımız zamanlar varmış. keşkeklerle dolu olmasaydı yapmasaydık büyümeseydik. bir fırsat verilseydi yine aynı hataları yine aynı yaşamı yaşar mıydık acaba yada vazgeçebilir miydik şu anki hayatımızdan. hayatımıza giren yeni insanlardan …seni seviyorum kelimelerini bu sefer daha bir cesaretle söyleyebilir miydik sevdiklerimize.aslında insanın bir şansı daha olmalı yaşarken yedekte. baktı olmuyor geri gelmeli eski hayatına.siz bırakıp gidebilir miydiniz sevdiklerini eski hatıralarınız uğruna eski sevdikleriniz uğruna gençliğiniz de çocukluğunuzda yaşamadığınız günler uğruna. yada şuanda ki sevdiklerinizin o zaman aralığında karşınıza çıkmasını ister miydiniz? insan elinde olanlar mı yetinmeli haline mi şükretmeli yoksa. kaderini razımı olmalı. sevmişini biri ama onunla olmamış bir şakasıyla evlenmişiniz çocuklarınız olmuş hoşunuza gitmeyen bir hayatınız olsan yaşamaya devam ediyorsunuz ve bir gün, karşınıza ya canım olmaz böyle bir şey filmlerde olur da mesela yani sana bir şans veriyorum hayata yeniden başlayacaksın aklın hayallerin düşüncelerin sıfırlanacak dese tamam der miydiniz sizi bilmem ama ben hep düşündüm. sonucu merak ediyorsanız söyleyim ilk başta güzel hoş geliyor ama zaman içinde ki emeklerinizden sevdiğinizden hele birde cadı gibi sevimli bir kızınız varsa vaz geçiyorsunuz o istekten. Deneyin gece uyuduğunuzda. sonramı nemi oluyor yine söyleyim merak edenler için bir sürre sonra uyuyorsunuz sonra sabah oluyor ve yeni hayat yeni bir mücadele başlıyor. eee sonuç insan elindekilerle yetinmeli ve haline şükretmeli. unutmayın ki bizim yaşantımızı hayal eden insanların olduğunu…..