HASTANEDEN BİR ANI

• 21 Ekim 2015 Çarşamba 12:19:42

Ve bir akşamüstü gözlerini açtığında tanımadığı eşyalar gördü etrafında..kremsi beyaz duvarlar..garip sesler çıkaran bir cihaz baş ucunda..boğazında yutkunmasını engelleyen şeffaf renkli bir tüp vardı..evinde değildi..hastanedeyse eğer buraya nasıl gelmişti..göz ucuyla görebildiği yere kadar bakındı..halsizleşen parmaklarını oynatmaya çalıştı..konuşmak istiyor ama ses dahi çıkaramıyordu..çaresiz kabullendi içinde bulunduğu hali..nasılsa biri gelecekti onu kontrol etmeye..bekledi bekledi..ama gelen giden yoktu..görebildiği kadarıyla koridorda koşturan kişiler vardı..genç kızlar, genç erkekler..beyaz ve pembe kıyafetliler..ve onlara emirler yağdıran, her halinden amirleri olduğu belli olan kısa boylu şişman bir adam vardı..ne dediğini tam duyamıyordu yattığı yerden..ama gözlerini net olarak görebiliyordu..bu nasıl kibirli bir bakıştı..nasıl da eziyordu karşısında olanı..birden aklına gelen son halini düşündü..hatırladığı son şey koridorda odasını temizleyen kadına bağırıp çağırmasıydı..ama haklıydı..parkelerde garip bir su izi kalmıştı..hem patronun odası bu kadar dikkatsiz nası temizlenirdi ki..tonla para alıyor ve baştan savma iş yapıyordu bu kadın..yanındaki makinedan gelen sesler hızlandı ,garipleşti..burada bile kadının yaptığı iş onu sinirlendirmişti..sonra düşündü tekrar..ne yapıyordu..ne saçmalıyordu..kadının gözlerinin nasıl dolduğunu,etrafına utangaç bakarken insanların içinde onu azarlamaktan duyduğu hazzı düşündü..ne ara bu kadar kötü kalpli biri olmuştu acaba..ne olurdu ki su lekesi kalmışsa..tonla dediği paraysa onun ancak onda biriydi..derin bir iç çekti..şu boğazındaki bir çekilseydi..tekrar koridora çevirdi başını..o alçak boylu şişman adamın bağırarak bir dosyayı yere attığını gördü..karşısındaki ufak tefek kız korkmuş ve yerdeki kağıtları toparlamaya çalışıyordu..toparladıkça dağıtıyor ve titriyordu..şişman adam elleriyle lanet olsun der gibi bir işaret yaparak uzaklaşıyordu..ve genç bir kaç kadın ve adam dosyayı toplaması için o ufak tefek kıza yardıma koşuyordu..gözyaşlarını siliyordu incecik parmaklarıyla kız..acaba o hizmetli kadın da ağlamış mıydı o bağırıp gittiğinde..adı neydi hem..nasıl bilmiyordu ki..nereden baksa beş yıldır her sabah odasını temizliyor ve akşamları çıkmadan yine onu görüyordu..ona ne diyordu ki..hatırladı hiçbirşey demiyordu..sekreterine onuna ilgili talimat verirken ise ’’kadına söyle şunu yapsın’’ diyordu..kendine ve duyarsızlığına lanet etti o anda..buradan çıkar çıkmaz o kadını bulup özür dilemeliydi..hatırladığı son şey buydu..kırdığını hatırladığı son kalp buydu..ama ya öncekiler..kim bilir ne kadar çok insanı üzmüştü..kibriyle..hırsıyla..tavrıyla..o küçük dağları ben yarattım halinin yanında şimdiki durumuna baktı..ne kadar acizdi ve ne kadar sıradan..ağlamak istedi..annesini özlediğini hissetti..anne demişken o özledim gel dedikçe ,gitmeyip onu ne kadar ihmal ettiğini farketti..sonra birden hatırladı..evet hatırlıyordu..kadının adını hatırlıyordu..Nezaket Hanım..odasını temizleyen ve onun bağırdığı kadın..Nezaket Hanım..ne kadar da ters bir durumdu..adı Nezaket olan bir kadına nasıl da kaba davrandığını düşündü..ama yine de ümit vardı..demek ki tamamen paslanmamıştı yüreği..tamamen katılaşmamıştı henüz..odasına giren şişman adam ve yanındaki ufak tefek kızı gördü..’’alabiliriz tüpü herşey yolunda gibi’’ diyordu..ve nihayet boğazındaki o boruyu almışlardı..tuhaf bir yangı..yutkunamayacak kadar kötü bir acı..’’iyi olacaksın’’ dedi şişman adam..’’geçmiş olsun hadi bakalım bu defa yırttın’’ dedi..demek ki ölümden dönmüştü..ya ölseydi..Nezaket hanımdan özür dileyemeden ölseydi..o sırada kızın şişman adama,’’ hastamız annemin patronu doktor bey..bir kaç dakika görmek istiyor iş arkadaşları izin verir misiniz?’’ dediğini duydum..doktor,’’öyle bir sürü kişi girmesin..madem annen burada sadece o görsün diğerlerine söylesin’’ dedi..dikkatle baktığımda az önceki dosyaları toparlamaya çalışan kızın da aynı kız olduğunu farkettim..o sırada doktor kıza döndü..ve ’’bu arada az önceki davranışım için kusura bakma..çok zor yorucu bir gece geçirdim..hakkını helal et’’ dediğini duydum..kız gülümsedi..’’önemli değil doktor bey..rica ederim’’ diyordu..ama doktor ısrarla ’’olsun sen yine de helal et’’ dedi..’’ettim’’ dedi kız birlikte çıktılar..o an kıskandı doktoru..keşke kendinin de bunu yapabilecek kadar aklı ve fırsatı olsaydı diye düşündü..ve kapının açılmasıyla utangaç hali ve yüzünde küçük gülümsemesiyle içeri giren Nezaket Hanımı gördü..az önceki kız ’’ uzun kalma anneciğim, ben dışarıdayım’’ diyerek çıkıyordu..inanamıyordum..işte karşımdaydı..’’geçmiş olsun Ayhan Bey..korkuttunuz bizi..herkes çok endişelendi..hepsinin de selamı var..şey... çiçek getirmiştik ama izin vermediler içeri almamıza’’ diyordu..öylesine dalgın ve dikkatle onu dinliyordu..rüya mıydı..hayır değildi işte konuşuyordu..ve ağzından ilk çıkan şeye hayret etti..’’Nezaket hanım..hakkını bana helal eder misin’’ diyordu..’’o nasıl söz Ayhan Bey..ederim tabi..siz bizim ekmek kapımızın sahibisiniz..Allah başımızdan eksik etmesin’’ diyordu..’’öyle değil’’ dedi..’’gerçekten eder misin diye soruyorum..seni o gün çok kırdım üzdüm biliyorum..kimse kimseden üstün değil..aldığımız bir nefes verdiğimiz bir nefes..’’ diyordu..Nezaket Hanım ise kocaman yüreğiyle cevaplıyordu..’’ben size hakkımı helal ettim Ayhan Bey..çabucak iyi olup başımıza dönmenizi isterim..kızım hemşire oldu..bakın az önce gelen oydu....neye niyet neye kısmet..harç parasını bulamamıştım o gün..ve siz beni işe alıp ihtiyacınız varsa muhasebeden avans alın demiştiniz..kızımın okul parasını yatırabilmiştim..asıl siz bize hakkınızı helal edin’’ diyordu....şimdi ağlama sırası ona gelmişti..koridora başını çevirdiğine o ufak tefek kızın gülümseyerek kendilerine el salladığını görüyordu..
beyazmelek