ÖZGÜRLÜK (SİYASİ EDEBİ DENEME)

• 20 Temmuz 2008 Pazar 14:29:56

Özgürlük Türk olmaktır. Özgürlük cesur olmaktır. Türk olmakla gurur duymaktır.

Özgürlük bir 19 Mayıs sabahı doğan oğlunun ya da kızının kulaklarına "Senin ismin Özgür olsun yavrum." diye ismini sevgiyle fısıldayabilmektir.

Özgürlük; geleneklerini, ananelerini Anadolu’nun dağına, taşına ve toprağına nakış nakış işlemektir.

Özgürlük; Şanlı Ordusu geçerken önünden, Yaşasın Mehmetçik! diye bağırabilmektir.

Özgürlük memleket sevgisinde cömert, vatana ihanet edenleri bağışlamakta hasis olmaktır.

Özgürlük, düğün alaylarında en önde bayrak taşımaktır. Askerde onbaşı, çavuş rütbesi aldığını bildiren oğlunun mektubunu, konukların her gelişinde, komşuları her görüşünde evin küçük oğluna bir daha bir daha okutmaktır.

Özgürlük; İstiklal Marşı okununca bir yerlerde iliklerine kadar titremektir. Hücum Marşını çalınca Mehteran, doru bir küheylanın üstünde Anadolu bozkırlarında sonsuzluğa uçmaktır.

Özgürlük, "Güneş ufuktan şimdi doğar.." marşı söylenirken; Mustafa Kemal’in ardından Kocatepe’ye çıkıp Afyon Ovası’na sarışın bir kurt gibi bakmaktır.

"İzmir’in dağlarında çiçek açar.." marşıyla; İzmir’de ki Yunan bayrağını gönderden indirilip, yerine Türk Bayrağı’nın çekildiği siyah beyaz film karesini hatırlamaktır özgürlük.

"Çıktık açık alınla on yılda her savştan.." marşının mısralarını mırıldanınca Onuncu Yıl Nutkunu okuyan Mustafa Kemal’in sesinde ki coşku, heyecan ve mutluluğu yaşamaktır.

Ve Sarı Zeybek filmini her 10 Kasım’da, ilk defa seyrediyormuş gibi hüzünlenip ağlamaktır özgürlük.

Özgürlük; Mustafa Kemal’i sevmek ve Türk Gençliği’ne değişmeyen mesajını her okuyuşta, omuzlarında ki yükün ağırlığını yüreğinde hissetmektir. Özgürlük küllerinden yeniden doğarak Anadolu’da Cumhuriyeti kurmaktır.

Asker ocağında ve yurdun dört bir yanına yıldız gibi serpiştirlmiş kışlalarda Mehmetçiklerin "Ne mutlu Türküm diyene!", "Türk, öğün, çalış, güven!" mısralarıyla yürüyüş kararı sayan seslerini duyunca bu topraklarda yaşamaktan onur duymaktır ve Tanrıya şükretmektir özgürlük.

Özgürlük; kına yakıp oğlunun avuçlarına, tren istasyonlarında ve şehirler arası oto garlarda en büyük asker bizim asker diyerek, davulla zurnayla askere uğurlamak ve sevinç gözyaşlarını gizlemek için allerjim tuttu diyerek yalancıktan hapşırmaktır.

Özgürlük; çocuklarının mesleklerini uzun zamandır görmediğin bir arkadaşına sayarken büyük oğlum subay oldu diye gurur duymaktır. Özgürlük, kendine arkadaşlık teklif eden bir gence, parmağında pırıl pırıl parlayan alyansını göstererek, bir teğmenle nişanlıyım diyebilmektir.

Özgürlük; Adnan Menderes’in idam sehpasında ki siyah beyaz resmini gördüğünde "Nasıl cüret ettiler?" diye düşünebilmek; ama çocukları ve eşine yazdığı mektupları hatırlayınca üzülmek; Deniz Gezmiş’in parkasını ve postalını görünce "Nasıl kandırıldılar?" diye sorgulamak ve "Dar Ağacında Üç Fidan" kitabını okuyunca bu kardeş kavgasını yaratanlara karşı ruhunda acı ve isyanla karışık tanımlamakta güçlük çektiğim, karmaşık bir duyguyu yaşayabilmektir.

Özgürlük Hırant Dink’i öldürenlere kızmak ve fakat anında toplanarak "Hepimiz Hırantız, hepimiz Ermeniyiz!" diyenlere "Bunlar nasıl Türk?" diye şaşırmak, öfkelenmek ve ASALA’nın yaptığı diplomat soykırımını hatırlayarak onları telin etmektir.

Özgürlük; ilkokul beşinci sınıfta, bir taşra şehrinin mahalle fırınında; sabahın yedisinde beraber ekmek aldığın öğretmeninin sokağın köşesini döndükten sonra; üç el kurşun sesini duyunca, "Öğretmenimi vurdular!" diye bağırarak can verişine yetişmek ve sol ayağını kurban edilmiş bir koyun gibi hafif tekmeler atarak son nefesini verişini unutmamaktır.

Özgürlük; yirmi yaşında ki Mehmetçiklerin ay yıldızlı bayrağa sarılı tabutlarını bir musalla taşında görünce kırk yıldır hiç bir şeyin değişmediğini görüp kadere isyan etmektir.

Özgürlük; tüm bunları Anadolu’da Türkleri görmeyi hazmedemeyen Haçlıların asırlardır oynadıkları oyun nedeniyle yaşadığımızı bilmek; bayrağımıza, vatanımıza, devletimize, milletimize sıkı sıkıya sarılmak ve bu esaret zincirini kırmak; çocuklarımızında bizler gibi kayıp kuşaklar olarak yaşamaması için çalışmak, çalışmak çok çalışmak ve gaflet uykusundan uyanabilmektir.