Akşamın karanlığı çökerken hafiften güneş gizlendi dağlar ardına gülümseyerek
Loş bir aydınlık sarmıştı her yanı kuşlar son çığlıkları atarak gittiler yuvalarına artık gün geceye dönmüştü.
Sahilin loş ışıkları yer yer aydınlatıyordu denizi durgundu deniz mutsuz inanlar gibi ağır ağır sahile geliyordu kırık dalgalar yorgun bir halde ne müzik sesi vardı nede insan çığlıkları bitmişti hepsi
Sonbahardı gelen durgun bakışlarla süzdü gökyüzünü aradı ayı yıldızlar uzaklarda da gördü
Ay da solgundu seslendi ay kardeş nerelerdesin niye solgun yüzün
Hani yıldızların onlarda seyrelmiş yok ortada
Yok varda baksana bulutlar saklıyor
Sahi ne diye koşuyor bulutlar öyle hızlıca
Bilmem ruzgar mı koşturyor
Sorma ya bu günün nesi var rüzgarın baya esti savurdu beni de çok yordu dalgalandım durmadan
Oldukça yoruldum
Hey bulutlar ne oluyor size
Ne olsun deniz kardeş
Yağmur bulutları kar bulutları geliyor peşimizdeler
Ay kar deme ne güzel yağıyor öyle beyaza boyuyor dünyayı temiz saf beyazlıkla meleklerle beraber iniyor her tanesi
Evet ya geliyor işte boşaldı yaylalarda ne koyun sesi ne kuzu melemeleri dertli kavalı çalan alinin kaval sesi hepsi bitti
Göç etti yaylacılar önde kendileri ardında sürüleriyle
Bak başladı yağmur bulutları dökmeye gözyaşlarını galiba üzüldü yaylacıların göçüne
Yok öyle deme vakti geldi yağmurun karında her şeyin bir mevsimi var artık kış geliyor
Doğru dağlarda kalmadı çiçekler bile soldu
Oysa bundan birkaç ay önce ne güzellerdi rabbim sermişti yeşil halısını doğanın üzerinede rengarek çiçeklerle bezemişti ağaçlar ayrı güzel dağlardan akan küçük şelaler oluşuyordu dereler
Üzerinde çeşitli hayvanlar geyikler ceylanlar oynaşır kuşlar cıvıldaşır
Tüm canlıların bayramıdır sanki
İşte hepsi bitti şimdi sessiz sakinleşti bundan sonra yağmurda yağacak karda sulayacak bolca bahara hazırlık olacak
Haklısın bizde baharı bekleyeceğiz işte böyle solgunca
Hoş geldin sonbahar hoş geldin kış diyelim
Ayşe karan