sevinç nerede?
Günler ne kadar kısa, acele yaşamak yaşlandırıyor . İnsanları sevinçler küçültü dudağımızda. bir de kaçan kovalayan saatler. Yitip didiyor Avucumda ki yol aşağıya.. Ah! zamanzamansızlık mıtek derdimiz, sevgisizlik mi? kuşları, böcekleri, kendimizi sevmeyi unuttuk belki de bir yerlerde. Açık duran penreden rüzğara kaptırdık gönlümüzü, duygularımızı, ne artık eskisi gibi güzel behçe , ne eskisi kadar mavi gökyüzü.. Herkese bol yaşama sevinçleri, iyi hafta sonları...
N.A.A
17.10.2015
YORUMLAR
Sevgili Nurten hanım, ne çok şey unutuldu hem de ne çok şey.
Hayatı biçimlendiren ve yaşama sevincini payidar kalan yine içimizde sakladığımız o küçük çocuk ama ne yazık ki yetişkinliği bir marifet sayarcasına her daim kirlenmekte gökyüzü bizler biteviye karalarken birbirimizi.
Anlamıyorum pek çok şeyi ve masumiyetin ve insanlığın nasıl değersiz addedildiğini hem de hiç mi hiç aklım almıyor. Lakin sayısı az da olsa güzel insanların varlığına her rastladığımda için için haykırıyorum: İyilik mağlup gelecek.
Sevmelerde gizli aslında o özel tınısı hayatın ve şifresi çok basit.
Hiç kimsenin içimizdeki o yaşama sevincini çalmaya hakkı yokta üstelik.
Ne çok konuştum değil mi...Affola sevgili dostum ama bu gün gökyüzü çok dolu.
Yürek dolusu sevgimi bırakıyorum bu anlamlı paylaşımınızın altına.
Yüreğinize sağlık.