Kareli Kağıt

• 11 Ekim 2015 Pazar 22:20:31

Hava düşünmek için çok sıcak.
Yazı hiç sevmiyorum. Tam tepedeyken güneşe bakıp gözlerimin kamaşması ne kadar güzel bir duyguyken bir türlü sevemedim yazı , güneşi. Kışın da güneş çıkıyor dilediğin gibi bak diyeceksin ama ben bunu zaten yapıyordum. Sonbaharda kışta güneşim sendin benim.
Bir kış boyunca baktım sana. Gözlerim asıl güneşe baktığımdan on kat daha kamaşıyordu.
Ve hiçte ovalama gereği duymuyordum....

Sana baktığımda etkilenmeden edemiyorum. Senin olmadığın ; gittiğim heryerde o parlaklığı hissediyorum. Sanki senin olmadığın heryerde sen de varmışsın gibi davranıp yaşıyorum.
Sanki beni izliyormuşsun gibi içimden nasıl artist görünmeye çalışırım acaba diye düşünüyorum (!)

Yalnızken kendi kendimize konuştuğumuz olur. Bende bazen kendi kendime konuşurum. Biliyorum odamdaki o yeşil sandalyeye öyle görünüyordu ama ben aslında seninle konuşuyorum. Aklımdakileri açık açık söylüyorum. Sen duymuyorsun ama yine de rahatlatmıyor değil.

Kendimi gittikçe daha çok tanıyorum.

Sana o kadar saf o kadar açığım ki...

Gözlerimi sen kontrol et mesela.
Beni kendi düşüncelerinle , kendi kelimelerinle konuştur.
Akıl yürüt. Ellerimi kendi saçlarına götür ve kendi kendi kendini sinirlendir. Bedenimi ele geçirmen ne kadar zevkli olurdu ama değil mi ?
Beni bir banyoya sok. Koy duşun altına. Saatlerce kitle beni orda. Uzun uzun duş almanın ne kadar zevkli olduğunu böyle gösterebilirdin mesela..
Sadece bedenimi değil tüm duygularımı kontrol et istersen.
Dilersen istediğin kadar çok sevdir kendini.
Dilediğin kadar romantik yap , diledigin kadar artist.
Dilediğin kadar o hosuna giden sert görünümlü sert tavırlı birine çevir. Çoğu konuda yeteneğim var yalnız fazla komik olaylar bekleme.
Bir suç işledin ama bana söyleyemiyorsun mesela. Ne gerek var canım söylemene. Geç bedenime kendini güzel bi pataklattır. Içinde rahatladı böylece.
...

Sandalye bana gülüyor ben sandalyeye. Komik olduğundan degil. Dalga geçiyor çok belli. Belki onun da konuşacak bir kaç kelimesi var. Neyi bekliyor bilmiyorum. Ben üstünden kalkınca konuşacak herhalde.

Sana doyamadım yine. Hep bu kareli kağıtlar yüzünden. Arkalı önlü kullanıyorum hemencecik bitiveriyor.