KADIN VE YALNIZLIK
Biliyorum…
Kimi zaman sen gittin, çok seviyorken gittin. Hem de bağrına taş basa basa gittin. Giderken kırıp döktün. Tamiri ve telafisi imkansız yaralar açtın belki de.. Ama ben biliyorum ki en çok kendini kanattın istemeyerek de olsa, imzanı attığın bu vedalarda…
Kimi zaman senden gidenler oldu. Dik duruşun, hayata meydan okuyuşun ve zeki bir kadın oluşun korkuttu. Bu kesinlikle senin suçun değil, kendine haksızlık etme! Sen de biliyorsun ki erkekler sözde; zeki ve ayaklarının üzerinde durabilen kadınları sevdiklerini söylerler fakat aptal, aciz, kendilerine muhtaç olacak kadınlarla hayatlarına devam ederler. Neden mi? Çünkü senin ona boyun eğmeyeceğini bilirler. Hiçbir erkek kendinden daha fazla öz güvene, zekaya sahip bir kadının gölgesinde yaşamak istemez. . Bu cesaret fukaralığı ve umduğunu bulamamak egosu onların gidişlerini hızlandırır, vedalarını kolaylaştırır. Bırak gitsin… Sana acıdan başka ne verebilir ki… Varlığının samimiyetine inanmadıklarının, bu gidişleri asla canını acıtmayacak. Bana inan!
Hem ilk ayrılıktan sonra ki, gelen ayrılıklar insana pek dokunmuyor. Üzüleceğin tek şey, yalanlarla kirletilmiş duygular ve boşuna harcanan zaman...
Riyakar duyguların içinde boğulmaktansa, bazı kadınlar yalnızlığı seçer ve sever… Onlar için yalnızlık mecburiyet değil, tercih sebebidir…
İşte bu yüzden, bazı kadınlar yalnızlığa seve seve boyun eğer...
#AsiArmes