NASIL ESERSE ÖYLE

• 9 Ekim 2015 Cuma 15:59:47

Aramızda televizyonlardaki dizileri bire bir takip edenler vardır mutlaka.Benim pek televizyon ile aram olmamasına rağmen, ara sıra dizi reklamlarına gözümün takıldığı oluyor bazen.
Örneğin Seksenler dizisi var. Hani Yetmişler filan olsa müptelası olur, kesinlikle diziyi kaçırmazdım sanırsam. Sanırsam mı? Bakın hala emin değilim. Bu sebepten dolayı kesin konuşamıyorum.( yazamıyorum mu olacaktı? )
Benim asıl anlatmak istediğim kuşak çatışması olacak. Fakat; nereden nereye geçiyorum görüyorsunuz. Az kaldı konuya konsantre olmak üzereyim.
Ben iki oğlan annesi olarak, iki oğlum arasındaki kuşak değil de… Yıl çatışmalarına şahit oluyorum. Bilirsiniz zamanımızda almış başını gitmekte olan bir ergenlik dönemi mevcut. Ergen olunurken şu olur, bu olur. Ergenliğe geçişte şunlar bunlar yaşanır derken... Çocuklarımız daha ergenliğe girmeden ergenlik kaprisleri başlar.( Elbette bunda bizlerin emeği de yok değil.)Bazen insanı şaşkına çeviren veya şimdi bu ne dedirten durumlar yaşarız ya… Benim anım bundan ibaret.
Başta da bahsettiğim gibi iki oğlum var ve ikisi arasında altı yaş fark mevcut. Büyük oğlumla fırtınalı bir ergenlik dönemi yaşadık ki; hala hangi ergenliğe giriş yaptıysa çıkmasını bekliyoruz.( aramızda kalsın gerçekten büyük sabır işi.) Ben büyük oğlumdan tecrübeli olduğumu düşünüyorum ve diğer oğlum için bütün bilgi silahlarımı kuşanmış beklerken, beklemediğim biran da, beklenmedik bir durumla karşılaştım. O dönem tahmini 10 veya 11 yaşlarındaydı, yine emin değilim.( yıllar çok çabuk geçiyor) İyi geceler demek için odasına gittim. Bu da ne? Benim oğlan yatağın ortasına oturmuş, başı iki elinin arasında, sessiz, sakin, kara kara düşünüyor. Biraz konuştuk, iyi geceler diledim ve tam odasından çıkmak üzereyken şöyle bir soru geldi: _ Anne ben ergen olunca abim gibi mi olucam? _ Hayır, belki, durum ne gösterir bilemem. Ancak herkes aynı olmaz. Niye sordun ki? _ Bugün okulda öğretmenimiz anlattı. Ergen olmaya başladığımızda evde durmak istemezmişiz,hep dışarıda gezer ve çok savurgan olur, durmadan para istermişiz. Saydıkları abime çok uyuyor. Onun için merak ettim acaba bende mi öyle olurum?
Ben elimden geldiğince anlatmaya çalıştım. Bilemiyorum söylediklerim ne kadar ikna edici ve bilgilendiriciydi? Bana göre o an için yeterliydi.Daha sonra aklımdan geçenler ise şöyle: Ya kardeşim! Bizim zamanımızda böyle değildi ki; bir döneme girmiş ve çıkmış olabiliriz ancak bunun ya adı yoktu, ya da kimsecikler bunun farkında olmuyordu. Biz üç kardeştik ve ben en küçükleriyim değil benim ailemin ağzından, çevremde dahi bu ergenlik dönemi denilen iki kelimeyi duymadım.
Şu an düşünüyorum da… Elbette zaman değişti, teknoloji değişti, şu değişti, bu değişti anlıyorum ve şunu da anlıyorum. Bazı bölümleri de çocuklarımızın kafasına bizler yerleştiriyoruz. Böylece hem kendimizi hem de çocuklarımızı karmaşık düşünceler içerisine sürüklüyoruz. Elbette bu benim düşüncem ve farklı farklı düşünenlerimiz de vardır mutlaka. Saygı duyarım.
SEVGİYLE KALIN… E. YAVUZ