Kalem ve senfoni

• 2 Ekim 2015 Cuma 13:58:49

Kalem elimde,kulağımda senfoni..Senfoni dansa bağımlı,dans çağrıştırır.Uyumu,içinizin atılganlığıyla bütünleştirir;beden ritmi yaratır.Kıvraklık nasıl kişinin karakteriyle örtüşürse; kalem ve kıvraklık da bilgi ve beceriyle buluşur.Bilgiyi hantallıktan kurtaran,ona kıvraklık sağlayan,hüznü ve sevinci kimi zaman lirik bir anlatım içinde yazabilen kalem:kimi zaman da felsefenin imbiğinden süzülüp gelir..
Bilgiyi senfoniyle birleştirmek demek;hüzünün ve sevincin duru bir su gibi akışıyla sözcükleri dizebilmek demek..
Kalemin yazdığı sözcükler kimi zaman toplumcu bir içerik taşır,kimi zaman yalnızca kendi imbiğinden süzülen,kendi kendisini anlatan bir anlatımdır..Yazarın kendi birikimlerini kendi yansıtma kuramından yansıtırken tuttuğu ayna gibidir.Topluma bakışı,kültürel birikimi kalemiyle renklenip çiçek açar;dallanıp budaklanırken ne ağacı olduğunu bilmeden yapraklanır yapraklanır..
Kendi dünyasının kapılarını sözcüklerle aralamış;kendi yaşantısına açılan pencereden bilincinin gergefinde sözcüklere dönüştürmektedir.Kalem ve senfoni belleğinin bir yerinde buluşup sözcükleri kanatlandırıp kanatlanrdırıp notaların tınıltısıyla sözcükleri yaratmaktadır.
Yazarın mimarisinde görünen sözcüklerle ortaya çıkan eserde artık kalem ve senfoni yerini o muhteşemliğe bırakmıştır.Gördüklerine kalem,duyduklarına senfoni bile inanamaz.Muhteşemlik içinde bir yapıt gibi yaratılan eser okurlara sunulmuş harf harf,sözcük sözcük önünüzdedir ’Kalem ve Senfoninin buluşmasından doğan anlatımın içinde saklı bir tohumun açılıp özüne ulaşmış hali..