CANIMI YAKIP TA GİTTİN CAN..

• 13 Ocak 2007 Cumartesi 06:29:58

Öyle suskundu ki gidişin,ağzını açıp tek kelime etmeyişin..gerçekleri saklamaya çalışırken yalanlar söylemeye cesaret edemeyişin...o susuşun..) o gidişin..)
Sen sustun ya...bende sustum.Oysa o an ne çok şey vardı haykırmak istediğim,boğazımda öylesine düğümlenip kalan ne çok şey..
Canımı yaktın..canımı yakıp ta gittin can..Canımın yandığını göre göre, sırtını döne döne, beni milyon kere böle böle gittin can...
Derin yalnızlıklara,bir başına kalmalara, sana benzemeyen simalara zorlukla alışmaya,karanlık, derin, dipsiz kuyulara..o hiç dolmayacak boşluklarla tek başıma nefes almaya ..kısacası yaşamdan ölüme terkettin ruhumu..
Gittin..Aylar girdi aramıza..uzun yollar,mevsimler..ayrı ayrı yaşanan zamanlar..aşklar girdi aramıza,gerçeklerden uzak,öylesine yaşanan,sahteliğiyle yaralayan..saçmasapan..) o aşklar ki,gidişinle oluşan boşluğu biraz daha çoğaltan..)
Gittin..Hüzünleri bıraktın gözlerime..ellerime ruhuma sapladığın kanlı bıçağı..tenime en keskin ayazları..ve yüreğime korkuları..
Canımı yakıp ta gittin can.. hüznüm senden bana son kalan..kalemime yakışan,ruhuma yakışan son hatıran..) Ayşe YÖRÜK
13.01.2007 İST.