Ah arkadaşım ah! Şu dünyada Türk olduk, Kürt olduk, Laz, Cerkez vs vs ne kadar ayrıştırıcı etken varsa olduk da bir insan olamadık İNSAN...

Duyarlı yüregin susmasın, anlayana cok yerinde bir yazıydı.

Keşke aileler çocuklarina herhangi bir etnik gruptan önce insan olmayı, kalp kïrmamayı ögretseler değil mi.

Sevgilerimle

32 yıl askerlikte görev yaptım. beni hiç üzmeyen aleviler di. yalan söylemez verilen emri eksiksiz yerine getirir hakkına razı olur. yılışmaz mert insanlardı. vatan sevgileri de büyüktü. bana en çok sorulan soruda memleketim Sivas olduğu için sende alevi misin derlerdi ben ise hayır değilim olsaydım hiç çekinmeden söylerdim derdim...hak etmedikleri bir hareketin içindeler...insanın dünyaya ne olarak geleceği elinde değil ki....önce insan olmalılar...hakkında hiç bir şey bilmeden ön yargılı olmak insana yakışmaz ki...büyük ozan aşık Veysel le yaşadığım bir olayı yıllar geçse de dün gibi hatırlarım ...yunus emre pir sultan abdala ait kitapları elimden hiç düşürmem...aliye hanımı yakından tanırım yüreği güzelliklere açıktır. yerinde susar ama gereken yerde konuşmadan da hiç çekinmez...YİNE BİZLERE DERS VERDİN KAVİ KALEM EN DERİN SEVGİ VE SAYGILARIMLA

Güzel bir çalışma, ellerinize sağlık.

çektiğiniz sıkıntıyı anlıyorum diyeceğim ama bunu yaşayan bildiği için susuyorum. hele hele de çocukların psikolojisi çok önemli bu konuda üzgünüm.
ben 9 sene alevi köyünde öğretmenlik yaptım.alevi öğretmen arkadaşlarla beraber. ama beni daha çok severlerdi. yani öyle bir şeyimi saklamazdım neysem o. namazımı da kılardım. dedelerle sohpette ederdim. hiçbir problem yaşamazdım. ramazanda karşılaştığımızda hemen sigaralarını saklarlar ya da söndürürlerdi...
bence bu işin iki yönü var biri halkımızdaki bilgilenme konusundaki genel cehalet, ikincisi aleviler hakkındaki uydurulan efsaneler. maalesef bizim toplumumuz abartıyı ve hikayeyi yalanda olsa seviyor.
herkesin vardır alevi sünni arkadaşı. ve sorunda yoktur belli sınırları olsa da. Sorun en çok aleviyi alevi olduğu için, sünniyi sünni olduğu için, kürdü kürt olduğu için, köylüyü köylü olduğu için, sosyeteyi sosyeteolduğu için zengini, fakiri vb... A) kişinin kendi kişisel menfaati için B) siyaset için kategorize edip istismar ederek kendine alan açmasından kaynaklanıyor. bir yerde alevi bir müdür varsa o koltuğa göz diken sünninin argümanı ne olur? ya da tersi. siyasette de: siz alevisiniz o halde oylarınızı bize verin, sözü... işte bu benzer şeyleri halkımız yaşıyor ve bir kültür oluşuyor karşılıklı.
ama islamın kendi özünün yaklaşımıyla bu davranışların ilişkisi yok. ama ne yapacaksınız yaşadığımız hayat bu...
saygı ve selamlarımla...

Öncelikle sizi tebrik ediyorum, yazdıklarınız aslında devede kulak; uğradığımız baskı ve zulmün haddi de yok hesabı da... Yüzyılları devirmiş bir günah onlarınki ve hala işlenmeye devam eden. Bu bir cehalet değil bilinçli yapılan kıyımdır. Bizi kendine benzetmeye değil yok etmeye çalışıyorlar. İkisi de aynı şey olsa da sivas, maraş ve daha nice katliamlarda olan zihniyetle üstümüze üstümüze geliyorlar... Onlar evrimleşmeyi kabul etmiyor biz ise insan olmaktan vazgeçemiyoruz bütün mesele bu.



Sude Nur Haylazca tarafından 9/24/2015 9:09:18 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sude Nur Haylazca tarafından 9/24/2015 8:13:39 PM zamanında düzenlenmiştir.

Merkezinde insan olmayan her düşünce ölümlüdür... İçinde saygı olmayan her cümle ölümlüdür... İçinde yaşama hakkı sunmayan bütün her şey ö l ü m l ü d ü r ...


Ölmek için büyük bir neden aramaya gerek yok...Kötü ve çok kötü günlerimiz hep ölümlüdür...





Burası evrenin sağ gözü, sol gözüyle uyanan insanın henüz ağlamaya başlamadığı m.öncesi. Şimdi ben m.sonrasından bahsediyorum. İki Gözüm İki Çeşme Ama İnanma baba



Bir kader oyunu oynamak için kader çizgisinin içinde kendini bulana kadar kendini çekiştiren bir beden hayal ediyorum. Gözleri olmayan, dili olmayan, hatta bir gr ruh bile bulunduramayan… İki –üç gün önce ölen bir bedenin içinden çıkan ruh, iki-üç gün önce başka bir bedene girmeye çalışırken iki-üç kişi tarafından acımasızca öldürüldü. Suçunun ne olduğunu öğrenemeden, üstüne üslük bir avuç toprak içine gömülemeden kaybolup gitti. Peki geride kaldığına inandığımız ruhu nerede ?


Esareti pembe bir giysi ile eşleştiren kocaman bir adamın ,kocaman kalabalıklar karşısında kocaman sözlerini dinliyor olabilir. Kocaman sandığımız bir ülkenin kocaman toprakları içinde kendine sığınacak küçücük bir toprak parçası arıyor da olabilir. Göz yaşlarını gizlemek için kocaman sandığımız ülkenin kocaman ormanlarında da saklanmışta olabilir . Bir sokak başında ,bir sokak arasında belki de bir bez parçasının arkasında da saklanıyor olabilir. Bir gece yarısı karanlığın dil dil sağırlaştığını sandığımız o meşhur yerde, bir tabut içinde de saklanıyor da olabilir. Biz onu yolcu ederken, bu malum bedenin arkasından ona ne dememizi bekliyor ? ‘’ Hakkınızı helal ediyor musunuz?’’ Cevabını hepimiz biliyoruz…Lakin o giderken ardındakilere hakkını helal ediyor mu? Asıl bilmemiz gereken şey bu değil mi?


Yap-boz hayatların ardında yap-boz bir dünya inşa ediyoruz. İstediğimizi seviyor istediğimizi sövüyoruz. Sıra insanlığa geldiğinde bir an’da kocaman insan oluveriyoruz.


Bir ömürlük zevkler hayatı sıradanlaştırmış. Zıtlıklar yok olunca, kaderde bizi kaderine terk etmiş. Zaman ne güzel rolünü oynamış. Ne tarafı var, ne rakibi var. Varlığıyla onun dışındakilerin hepsini yok ediyormuş. Geriye kalan çamura bulanmış bir avuç umut.


Savaşa bildiğimiz ölçüde var olabilmek insanlığın en ağır vebasıdır. Zaman ve mekan kendisinden ne kadar eminse, bizim direnmemiz de o kadar zor. Zamana yenilen onca uygarlık yok oldu. Kalanlara değer vermek, yaşama hakkı sunmak tüm medeniyetlerin elbette en değerli görevidir. Bu görevi aynı coğrafya da yaşadığınız bir ulustan istemekse en acınası durum değil midir? Siz, biz aradaki farkımızı bunların dışında bulabildiğimiz ölçüde insan oluyor, bir birimize ayna olabiliyoruz. Aksi halde tabiat ile tanrı arasında sıkışmak, ya da tanrıya boyun eğecek gibi tanrıyı oynamak, tabiata inat, kendini var edeceksin ve senden olmayanlara inat. Kendi kimliğiyle var olmak eğer suç ise, bu suça karışmayan hiçbir millet yoktur. Her milletinin varlığı Türk milletinin varlığı kadar değerli ve bir o kadarda önemlidir. Aksi halde barıştan, kardeşlikten, birlik ve beraberlikten söz etmek nasıl bir duygudur ?




Varlığım Türk Varlığına değil, Tüm insanlığa armağan olsun !





iyi bayramlar...





saygılar