KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
...SUS...
susuşunu duydum... hiç durmadan susuyordun ve benim susmama bi türlü fırsat vermiyordun.
çıt çıkarmadğını duydum.. kulaklarım uğuldadı ama dayandım ve dinledim..
sessizliğini dinledim. çok sessizdi, korktum ama dinledim. sessizlik gürültüden anlamlıydı, farkettim, yine de susamadım..
oturup ağlamak vardı sabaha kadar senin susuşların uğruna.. lakin okadar çok konuşuyordumki buna vaktim olmadı...
hey,
sessizliğin kafamı şişirdi;
konuş biraz!! ARPACIK
YORUMLAR
Biz seninle yağmur altında susarak konuşurduk...
Güzeldi dokunuşları yazının.
Kutlarım.
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı,
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem,
Konuş biraz!
Yazıyı okuyunca aklıma Cahir Külebi'nin "Hikaye" adlı şiirini getirdi ve yukarıya o şiirden bir dörtlük aldım...
Demek ki herkesin "konuşmaktan "muratı başka başka imiş..
Yazının sonu çok hoştu...Sanırım bir de deyim var ki,bence çok hoş olmuş..
