Sancıyla uyandım yine bu sabah, gittiğin günden beri alışkanlık oldu bende. Her sabah gün ağarırken yatağın sen tarafina dönüyorum, sonra... Hep ayni şey, senden arta kalan bir kaç saç telin, silinmeye yüz tutmus kokun, duvarda asılı kalan öpüşürken çekilen resmimiz.
Gittiğin günden bu güne her günüm bir oncekinin tekrarı yada sonrakinin, sonra kalkıyorum yataktan elimi yüzümü yikamak icin, aynanın karşısına geçiyorum aynada gördüğüm yüz sen. Tamam diyorum, mutfağa giriyorum, sonra...
Sofranın iki kişilik olduğu aklıma geliyor iştahım kaçıyor.
Çıkıyorum evden sonra iki basamak iniyorum merdivenlerden, adım atamıyorum kalakalıyorum öylece. Nereye gidebilirim ki, her yerde senden bir hatıra, senden bir iz var, bastığım kaldırım taşları bile lanet okuyor sanki bana ! Duramıyorum buralarda, ama gidemiyorumda. Oturuyorum öylece merdivenlerde, saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri kovalıyor ama sanki zaman durmuş gibi geçmiyor, sanki büyük obur doymuş gibi öyle gibi... Eve geri dönme vakti, tek sığınağım odam senli hatıralarımın en çok olduğu yer iyiler biraz fazla. Resmini alıyorum tam karşıma, gözlerim mıh gibi çakılı resmine. Saatin farkında değilim ezan sesiyle irkiliyirom, akşam ezani okuyor.
Bir sanci dolu gece daha kollarını bana açıyor, hayır hayır artık canım açıyor !
Bir dua ya sığınıyorum yine, Ya RABB !! Kurtar beni ! Ardından bir dua daha, ama önce abdest alıp iki rekat namaz kılıyorum, ardından ellerimi göğe açıp " Ya Zel-Celali Vel İkram Ya Hayyu Ya Kayyum ", : "Ey Celal Ve İkram Sahibi, Ey Hayy Ve Kayyum Olan ALLAH." Ya RABB!!! onu bana geri ver... Sen ruhumun Kudüsü, Aşk’ımın Yer Yüzünde ki Cennet Bahçesi, sen ki hayatımın anlamı özetisin. Bu neyin cezasi ?