Hissiyatımı körelttin .
Umutlarımı , ufuklarımı tükettin .
Deccallik mi bahşedildi sana ?
Yoksa küçükken oynayamadığın oyuncağın ben miyim ?
Bir insan ile oynamak !
Yoksa bunu mu istedin yıllardır ?
Yıllardır parmağının ucunda döndürecek kişiyi buldun o zaman .
Kaygıya düşme . Al avuçlarının içindeyim .
Yapacağın , yaptıracağın ne varsa yap .
Ne de olsa esir düşmüşüm sana değil mi ?
İstediğin herşeyi , içinde ukte kalmadan yap .
Bildiklerinle bilginçlik taslayarak yap .
Hadi bekliyorum . Oyna tüm kozlarını .
Şansın yaverin senin , yanıbaşında hemde .

Yürüdüğün yolda , attığın adımlarda , sen ne kadar kör olsanda seni gören birileri var .
Paradoksun bir alt dalısın sen .
Ama ben çözdüm . Çözüme kavuştu sorgularım .
Ulaşılmaz değilsin bir kere .
Değer verenin , değerinden verdiğin paydan kısarak değerli kılamazsın .
Yanlış yaparsın . Yolunu bulamazsın .
Elindekinden de olursun .

Elzem bir durumun var .
Yapmacık , hedeflenen , planlı tavırların seni küçük yapıyor .
Büyüklenmeye ihtiyaç ihtimalin dahi yok .
Dünya sadece senin etrafında da dönmüyor .
Bulunmaz hint kumaşının bir parçası da değilsin .
Öyle görünmekte iyi ama .
Statünün ne derece olduğunu anlayan az olur ve istediğin gibi yücelirsin ha !
Tabii o kıtların gözünde .

Acıyorum artık sana .
Değerini yitirmiş bir elmas gibisin .
Bittin benim gözümde .
Değersizlik büründü sana .
Az denecek kadar çoksun artık .

Rahat bırak beni , rahat bırak ki bende o değersizliğe bulaşmayayım .
Esir olan ben özgürlüğümü sana verdim şimdi .
Al ve git buralardan .
Pişman olmazsın merağa düşme .
Oynayacak oyuncak çok ne de olsa ,
Senin gözünde .

Ebubekir Ocak T.K.