Günahkar

• 8 Eylül 2015 Salı 15:50:54

İsa aleyhisselam çölden dönüyordu.Ömrünü ibadetle geçiren ihtiyar bir abidin evine uğradı.Abid,İsa aleyhisselamı avluda karşılayıp hürmet etti.Günlerini günahla geçirmiş,kötü bir adam da uzaktan onlara bakıyordu.
O nurlu insanları gördükçe içine bir pişmanlık oku saplanıyor,hüzünleniyordu.Utanç içinde başını yere eğip,"Eyvah!" diyordu,"Aldandım,dünyayı sonsuz zannettim,iyilik adına en küçük bir karım,kazancım yok.Ey yerlerin ve göklerin yaratıcısı! Beni bağışla,bana merhamet et!"
Abid,adamı gördü ve yüreği kibirle doldu.Kaşlarını çatarak,"Bu uğursuz neden gözlüyor bizi?" dedi, "Yoksa yanımıza gelmek mi istiyor? Kendini bizimle bir mi görüyor? Yıkılıp cehenneme gitse.Ya Rabbi! Diriliş gününde beni bu adamla birlikte haşretme!"
Tam bu sırada İsa aleyhisselama vahiy geldi: "Kullarımın ikisinin de duasını kabul ettim.Günahkar kulumu affedip cennetime koyacağım.Abide de söyle,duasını kabul ediyoruz,o kötü kulumla aynı yere koymayacak,kendisini cehenneme göndereceğiz..."