Hayatın gerçeği,
hatta ta kendisi bu.
Bir göle bir taş düşecek ve dalgalar mütemadiyen uzaklaşacaklar o merkezden.
Sadece,
mahzunca seyredeceğiz bu kaçınılmaz gerçeği.
Buruk tebessümler eşliğinde.

Sevgi ulaştığı yerde kalmaz elbette,
hep ileri koşar.

Yazı güzeldi.
Biraz daha detaylı anlatılsın istedim.

Tebrikler Emine,

sevgimle..

Sözün özü ve tılsımı sevginin bu kadar mı net ve içten hayat bulur.
Var olun siz.
Sevgilerimle her daim...

Sevgi güneşin olsun. Sevgiyle kal.

Tebrikler emine hanım kısa öz ve anlatımı büyük yazınızı severek okudum. Kaleminiz susmasın sevgi ile kalın

Ne güzel bir benzetme bu can

Sevgi taşı ne kadar büyükse oluşturduğu halkalar da o kadar geniş ve çok sayıda oluyor. Ama yalnız sevgide değil, her tür duyguda aynı etkiyi gösteriyor o dalgalar. Nefret gibi örneğin. Ya da hoşgörüsüzlük, kibir ya da... Elimizdeki taşı hangi duyguyla attığımıza göre değişiyor dalgaların etkisi....

Ve evet... Taş ne kadar büyükse o kadar ileri koşuyor duygu.

Biz sevgimiz koşsun ileriye hep...

Sevgi ileri koşar,
Zaten amaçımız o değil mi sevgiyi yakalamak.
Tebrik ederim saygılarımla.

Tebrikler Emine kardeşim

sevgiye o kadar çok ihtiyacımız var ki; açız sevgiye, saygıya...

selam ve saygılar kardeşime... uzaklardan..

Demek ki, var oluşumuzun merkezindeki kadının (özünün) sevgisi, biz ondan uzaklaşırken, dalga dalga genişler...
Dolayısiyle, keşke herkesin merkezindeki kadın bunun bilincinde olsa, dalga dalga genişleyen sevgisinin, aynı bilinçteki dalgalarla kucaklaşacağına inansa...
...Desem olur mu, efendim?...

Saygılarımla.

Tebrik ederim arkadaşım, sevgiyle kal çok güzel bir yazı kutlarım..

Bence yaşamın vazgeçilmez kuralı. Her dalga doğup, büyüdükçe ve yok oldukça yeni dalgalar peşinden gelecektir. Dalgaları merkeze çekmek mümkün mü? Değil. Mecazi olarak anlatacağını anlatmışsın bu kısacık yazıyla. Evlatımızı dalgalara benzetecek olursak, onlar bizlerden ne kadar uzak mekanlara kulaç atıyorlarsa kendi özgüvenlerini kazanıyorlar demektir. Hayat böyle işte! Merkeze çekme imkanı yok. Bir gün merkez çekim gücünü kaybedip yerinde yeller esecektir. Dedim ya kural bu!..
Kutlarım emine.selamlar.

Vay bee...Emine Hanım nasıl bir yazı bu...?
İnsan hayatı,özlemleri,sevgileri,sevinçleri,hüzünleri bu kadar kısa ve bu kadar güzel
işte böyle anlatılır...

Sen göle sadece bir taş atmadın. Bir deryayı anlattın aslında...

Ne kadar güzel ve anlamlı bir yazı...

Selamlarımla...

Kozmik anafor; atomlardan galaksilere, var olan her şey genişler..

Ve merkez genişleyen bütün halkaların içindedir, ne kadar genişleyip uzaklaşsalar da hepsinin merkezidir..
Genişleyen, uzaklaşan halkaları sevgiyle izlemeli.. derim..