Başından sonuna soluksuz okudum Bedri Bey. Çok güzel.
Selamlar.

Vuslat aşkın düşmanı derler ya, vuslat olsaydı eğer, tükenmez enerjisiyle gönlün işgali sürer miydi? Kim bilir?
Bazen böylesi daha güzel diye geçiyor mu acaba içinizden? Sonsuzluk, bitmemiş bir öykü, bir şiir…

Kaleminize sağlık,

Sağlıcakla efendim.

Dobralığına tamamda yengem okursa saçı dökülmüş kel kafanı kırmaz mı...???????
Aman herife bak yaşından başından utanmıyor mu...demez mi??????
Evlenecek torunların var behey şaşkın bu yakışmıyor demez mi?????
Ben sustum ....tarafım ise yengem dir bilesin.....bak sen birde günün yazısı seçilirse bu yaşında seni kapı Dışarı etmez mi....işin zor usta bir tek yardımım sana ucuz bir avukatın telefonunu verebilirim....BİLESİN...
AMA ŞUNUDA BELİRTMEDEN GEÇEMEM.... kalem mermerde bile iz bırakan cinsinden......

''Affetme beni...''


Bir Yeşilçam aşkı geçti gözlerimin önünden.

Keşke öyle bir aşk bana da nasip olsaydı da yalnız hasretten yansaydı yüreğim dedim bir an.

Çok beğenerek okudum, hatta şu an yazı önümde olmadığı halde hala okuyorum. İçinde kaldım.

Saygı dolu tebriklerimle.

İçim cız etti be, üstadım...
Gözlerim doldu...
Ve Atatürk'le ilgili bir durumu hatırladım...
Selanik'ten Yunanlı bir kız Mustafa Kemal'e gönül vermiş...
Fakat hiç bir araya gelmemişler...
Yunanlı kızın yılları Mustafa Kemal'e aşkıyla geçmiş...
Ve son deminde, "Bütün bir ömür bir gün gibi geçti" demiş...
Sizin hatıranızın ayrıntıları, gölge düşmemiş bir aşkın ışığını ne güzel tasvir etmiş...
Var olasınız, üstadım...

Selam ve saygılarımla.

Çok duygusal bir çalışma.
Şiir tadında okuduk,
yüreğimizde küllenen ateşlerin acısını hissettik usuldan.
Eşiniz sağ mı bilmiyorum.
Sağ ise, Allah uzun ömür versin.
Öldü ise, Allah rahmet etsin.
Ama,
sağ ,se bu yazıyı sakın okumasın.
Yoksa,
yaşa-başa bakmaz,
zaten saç ta kalmamış başınızda,
oklavayı kırar valla.
Söylemedi demeyin.

Merhaba Bedri Komutanım,

Yazınin duruluğu ve samimiyeti insanı içine çekiyor, daha olsa da okusam dedirtiyor.

Hikaye yasanmış veyahut yaşanmamış olsun böyleydi eskiden aşklar, severdin, sevildiğini bilirdin ama tek kelime edemezdin. Kalbin seninle ve yıldızlarla konuşur dururdu halbuki.

Üstelik o zamanlar şimdiki gibi televizyonda pembe diziler yoktu, aslında televizyon yoktu. Radyo skeçlerinde dinlerdik tutkulu aşklar.

Hiç unutmam bir skeçte, birbirinden bağımsız iki obanın yolları göcten göçe kesişiyordu. Bir obanın beyi, başka bir obadaki kıza bu göçlerin birinde sevdalanmıştı ama bir türlü aşkını dile getirememişti.

Tıpkı senin bu yazı gibi Bey, yıllar sonra aşkını kıza itiraf edebildiğinde kızın cevabı ilginçti.

'İnsan sevilir de sevildigini hissetmez mi hiç'

Oysa ne göz göze gelmişlerdi, ne de tek kelime konuşmuşlukları...

Eskiyi özleyenlere geri kalmış deseler de gel de özleme sessiz cümleleri.

Tebrikler komutanım. Daha sık yaz olur mu.

Saygılar...

EVELA KOCA BİR HOŞ GELDİN...CAN KOMUTANIM, ÖZLETTİN KENDİNİ, NİYE KAYBOLDUN ÖYLE?... BU GÜZEL ÖYKÜLER SENİN KALEMİNE İNAN ÇOK YAKIŞIYOR... HEP YAZ, HEP OKUYALIM...SAYGILARIMLA

Evet bir tutam hasret,

beni sayfanıza kitledi, biz insanlar , pembe baharlarda açan , kırlardaki papatyalar arasında boy veren gelincik çiçeklerini ezebiliyoruz ,istem dışı bişey de, bende o güzelim çiçekleri farkında olmadan ezenlerdenim...

Hazindi...

Saygılarımı bıraktım Bedri komutanımıza...

Değerli abim.

Buruk bir aşk hikayesi okudum değerli kaleminden. ne diyebilirim ki? kader işte. Bazı şeyler ne kadar istesen de, hatta zorlasan da olmayınca olmuyor.

Haydi bir şarkı da benden olsun bu gece.

Sitemler örüyor kaderin ağı
Hayatım dökülür bir gül yaprağı
Geçsede ömrümün en güzell çagı
Başkadır ilk sevgi ilk göz ağrısı

Şu masun kalbimin var bir yarası
Ağlamak hıçkırmak her hatırası
Takılsa duvagım yansa kınası
Başkadır ilk sevgi ilk gözağrısı

Yanarım andıkça geçen günleri
Kırılan dallara solan güllere
Artık vakit geldi sorma nereye
Elveda ey gençlik elveda ey dost

Selam ve sevgilerimle.