İLK YAŞAM HİSSİ

• 31 Ağustos 2015 Pazartesi 13:06:43

Ölmüş olabilirdim. Belkide hiç doğmayabilirdim. Ama milyonlarca ihtimal arasından ben seçildim. Aralarında belkide en çelimsiz olan bendim. Ama ben kazandım. Lakin hiç sevinmedim. Bi futbol müsabakasında azimli bi ilerleyisin sonunda kazanılan kupa gibi değildi bu hediye. Onu hiç istemeden verdiler bana. İstemiyorum alın sizin olsun deyip geriye çeviremedim. Zaten hiç kimse fikrimi almaya tenezzül etmedi ya neyse. Al bu senin bununla ne yaparsan yap dediler. Ama yanlış da yaparsan sana kızarız dediler. Bizim istediklerimizi yapıp bize minnet duyarsan seni yine ödüllendiririz dediler. Sonra bana yaşam hissini verdiler. Lakin işin nihayeti bu değildi. Îçimde havayı hissettim canım acıdı. Gözlerim varmış onları hissettim yine canım yandı. Aldığım nefesi geri verirken kulaklarımda bi ağlama sesi hissettim. Çok yakından geliyordu. Sanki bana ben kadar yakın. Çok acıklıydı; bende ağladım. Sonunda ağlayanın ben olduğunu anladım...