- 758 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
ÖZ VE SİMGESİ
ÖZ’ÜN SİMGESİ !...
Bir siyah kalem ve bir tomar kağıt.Hatırladığım ilk anılarımdan , ilk aşkımdan , ilk rencide oluşum ve ilk red oluşumdan itibaren kalem ucu hep kağıtta gezdi .Tıpkı kalbimin her atışının nedeni olan ilk ve tek umutsuz aşkımın adı gibi …özden öze akan düşünceler , duygular öz’de yetişip , hasat zamanı biçilen başaklar gibi …hep biçildiler , hep biçildiler , biçildiler .
Kendimi bildim bileli aşığım…
Hep bir umut , hep bir yalancı bahar , hep bir kedi fare oyunu …
Fareyi hep yediler !.
Sanırım yolun sonu göründü .Ben aşkımı hep yaşadım , hep yaşattım , hep capcanlı tuttum …
Meyvamı aldım . Tek mutluluğun , acı mutluluğun tek Simgesi , tek gülümsemesi , tek , tek , tek …
Artık herşeyim tek .
Sondan bir önceki ve son tek !.
Yolun sonundaki ışık parlıyor …
Parladıkça gözlerim doluyor ve yolun sonu , yolun sonu geliyor .
Hissediyorum ….
Yolun sonu geliyor .
Yavuz CEYHAN 24.08.2015
YORUMLAR
Yolun sonu geliyor .
Yok efendim yolun sonunu düşünmek öyle, hayat kılavuzu öyle güzel ki, karıncaların minik bedenlerinde yuvalarına kırıntı götürmeleri bile beni hayata bağlıyor belkide onca acılarıma karşı beni hayata düğümlüyor ve yıllarımın yol almasını asla düşünmüyorum...
Saygıyla...
yavuzceyhan
hayata bağlanma nedenlerinin sırrını itiraf , sıkıntıların uçup gitmesini sağlayacak iksirdir bencede.
saygılarımla.