Kırgın yüreğim, boşa geçmiş yıllarıma, heba olmuş emeklerime, ziyan olmuş umutlarıma ağlamakta.
Yıktım diye sevinme, bin kez yıkılsa da bu beden yeniden dikleşecek ruha ve umutların en büyüğünü bahşeden imana sahip.
Bu ruh ne cehennemler yaşadı, sen bilmezsin kimseler bilmez. Mevla söz verdiği için cehennemden cennete gitme umudunu hiç yitirmedi, pes etmedi etmez de inşallah.
İkbal endişesiyle yaşamadı hayatı, o hayatlara elini katmak için vardı hep var olacak da.
Zindanlar korkutamaz onu, ihanetler yıldıramaz, hiç bir vazgeçiş onu yolundan döndüremedi döndüremez inşallah.
Bedel ödemeyi de bilir bedel ödetmeyi de, hep ödeyen oldu ama artık her şey değişti oda değişti...
Senin umutların olamayabilir, hayalîlerinden korkabilirsin, vazgeçebilirsin sen. O korkmaz yılmaz yorulmaz, hayallerinde umutların da bir tek sen olmazsın. O zindanda ayakta ölmeyi bilirde sen yaşamayı bilemezsin...