Adin yatagima sinmis

• 19 Ağustos 2015 Çarşamba 00:57:34

Kucuk bir cocuktum. Umutlarimi kaybedene kadar. Hayallerim bir gece vakti kayboldu. Doldu gozlerim, haykirarak agladim. Hic susmadi dilim. Hickiriklara boguldum. Gidisinle kor karanliklarda kayboldum. Gelisi olmadi gunesli gunlerin. Ve sustum. Senden sonra edilmedi hic bir kelime. Biraktigin yerde kaldim oylece. Aslinda senden kalan her sey yerindeydi. Bir masa ayni yerinde, yazilanlarda... Daginikti ortalik, sana dair nr varsa ellemedim. Hepsi ayni yerinde, hayallerimde... Hep senli hayaller kuruyorum yine. Guluslerini ozluyorum. Sonra acip bakiyorum bizden geriye kalan kenarlari burusmus fotograflara. Guluyorum baktikca, sonra bir kac damla yas suzuluyor gozlerimden. Senin mendilinle siliyorum ve kokluyorum senden kalanlari. Gul kokuyor , gulum kokuyor. Bak her sey yerli yerinde ama sen yoksun. Adin yatagima sinmis sessizce. Kivriliyorum ben de usulca yanina. Sanki gozlerinde kayboluyor gozlerim. Hafif bir sersemlik sariyor yuregimi. Sen de kaybolup gidiyorum. İste o an birakiyorum herseyi. Yirtik pirtik hayallerim bile suya dusuyor. Yine gizlerim doluyor ve silmiyor hic birsey. Duvarlar bile eslik ediyor haykirislarima. `olmuyor` diye bagiriyorum olmuyor, sensiz nefes alamiyorum.ve radyoda calan sarki bile seni anlatiyor ve ben daha cok agliyorum. Susmuyor yuregim susmuyor. Hickiriklara boguluyorum. İste o an olmek istiyorum. Nasil olacak bilmiyorum, kavusmk istiyorum sana. Sensizlik oyle acitiyor ki canimi satirlara bile sigmiyor. O an boslukta asili kaliyor yazilanlar. Ve murekkebi bitiyor kalemin omrumun bittigi gibi. Son care diyorum adini dayiyorum anlima, ismini haykiriyorum son bir defa
Ve ELVEDA...