KIR ZİNCİRİNİ

• 17 Ağustos 2015 Pazartesi 01:04:54

Dört duvar ,her yan tuğla,demir,toz .
Makine ,her yan ses ,ışık,hareket.
Her yan insan hep şiddet...
Bilincimizde kaynayan enerji gittikçe ufaldı .şehirlerin çıkıntıları dört bir yanımızı sardı .Korku kemiğimiz oldu.Kanımız pas tuttu.Yozlaştık.Bıraktık .Kolaylaş tık.Bir tür olarak hepimiz yaşlandık...
Oysa olmalıydık toprakla eş .Cigerimiz çam kokmalıydı .Közümüz 3 taş arası çayımız hep kaynak.Sözümüz hep sıcak....
Ağaçlarda koşturmalıydık.Zorluk nedir bilmeliydik.Yükümüz azığımız .sesimiz çıngırak olmalıydı ormana...
Çağlamalıydık gümbür gümbür zamana.Çalmalıydık ekmeğimizi buram buram yeşile.Yüreğimiz dolmalıydı aydın güneşle.savunmamız soğuğa ve sıcağa .yaşamımız vara ve yoğa ...
sınanmamız kaoslarda olmamalıydı. İnsan olarak çürümüşlüğe adapte olmamalıydık ,demir bloklara baş eğmemeliydik !!!
Madem bu kadar hizasızken bile dünya dönmeye ,insanlık bitmeye başladı.Zaman seçim zamanı!!!
Hurda katmerlerinin zindanlarında modern bir insan olmaktansa , doğanın ilkelliğinde toprak olarak kalmayı seçiyorum ...!!