- 405 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Ser-Hoş
" Merhaba, beni hatırladın mı ? " diyen, o anılarımda derin izi olan sesi duyduğum an ,içtiğim barın karşısındaki parkın banklarından birinde yüreğimdeki sıkışmanın biraz olsun azalmasını umarak oturmuş ve bir sigara yakmıştım. dilencilerin yalvarmaları, geceyi parklarda içerek geçiren sarhoşların çıkardıkları sesler, yeni bir müşteri kapma umuduyla orospuların sokaktan geçenlere yaptıkları nameler, mendil ya da çiçek satan çocukların kendilerini acındıran hikayeleri, dükkanlara mal getiren kamyonların gürültüleri, kısacası şehrin, pek çok kişinin bu saatte duyamadığı sesi kafamın içinde yankılanıyor, parktaki birbirinden farklı onca bitkinin ve çiçeğin güzel kokularına karışıp içime işliyor ve sanki canımı acıtıyordu.tüm şehir içimde konuşuyor, kokuyor gibiydi. artık taşımakta güçlük çektiğim ve iki elimin arasında ancak durabilen kafamı zorlukla da olsa kaldırarak bana seslenen yeşime döndüm. tüm bu çığlıkların ve gürültünün arasından sıyrılarak kulaklarıma gelen bu sesin sahibi , yüzünde zamanın pek çok şeyi halletmiş olmasını uman ve biraz suçluluk duygusu çokça bunca yıl sonra ona karşı sürmesi muhtemel aşkımı da gözlerimde görmek için can atan o kadınsı aç gözlülüğe bulanmış ifadesi ile bana tekrar seslendi.
“benim can, yeşim. tanımadın mı?”
ömrümün on yılı bu anın düşünmek ve buna hazır olmayı ummakla geçti. fakat olunabilecek en kötü haldeydim.
içimdeki ses bağırmaya başladı.
-evet …evet de. onu ve ona duyduğun aşkı hiç unutmadığını söyle.. her gün bu günü hayal ettim de. neden gittin de.kulaklarıyla değil kalbiyle duyacağı bir sesle kalbin anlatsın. sök onu ellerine al bırak o anlatsın. desin ki bir tek gün olmadı seni düşünmeden geçirdiği. desin ki her kadında hep seni aldatıyormuş gibi hissetti.
parkın ortasındaki havuzun fıskiyesinden yukarı çıktıkça parçalanan her bir su kümesinin düşerken farklı sesler çıkarmasını izliyordum. kulaklarımda sadece suyun suya çarpma sesi vardı. hala sessiz yanımda oturuyordu.tüm benliğim zirvede parçalanıp havuza saçılan su gibi parçalanıyor ,her biri sanki ağlıyor, gülüyor,anlatıyor,farklı sesler çıkıyordu.
yüzüne bir daha baktım. sarhoşluğuma şükredip “hayır “ dedim.
YORUMLAR
Şehri de kahramanı da iyi betimlemişsiniz.
Ben olsaydım o durumda, sarhoş yani tanıdım derdim. çki her insanda farklı bir psikoloji yaratıyor.
Öykünün isminin bu şekilde yazılışı da gayet akıllıca olmuş.
Tebrik ederim.
nitemtran tarafından 8/16/2015 2:25:37 AM zamanında düzenlenmiştir.