Günlerdir toz tomurun içindeyiz
Ne kadar direnilse de karşı koyulmadı girdi makine başladı kazmaya dut ağaçları vardı asma vardı
Hepsi tarumar onların yıkılışını görmemiştim sadece yerde yattıklarına şahit olmuştum bir an
Koskoca yerde tek bir dut ağacı kalmıştı o da kaldırımdaydı
Belki bırakırlar diye dua edip duruyordum
Bu gün onun yıkılışına şahit oldum
Doldu gözlerim yemyeşil ağacı nasılda kırıp attı makine
Balkonu yıkıyordum tozdan geçilmeyen içimiz dışımız toz oldu kapıyı kapatsan sıcaktan durulmuyor açsan tozdan
İşimiz zor bu yaz gününde
Dün bir fırtına vardı gök gürültüsü şimşekler çaktı yağmur düşmedi ama o kadar çok toz kalktıki
Anlatılmaz
Tam Cuma saati kocaman yeşil bir ağacı tarumar ettiler birkaç dakika içinde
Rabbim bunun vebalini nasıl verecekler
Hiç Allah korkusu yok mu bu insanlarda
Ha bir adam ölmüş ha bir ağaç kesilmiş bırakmadılar hiç yeşillik her yer taş bina şimdide dikecekler
mahalle arasına katlı oto parkı yapsalardı çocuk parkı ne güzel olurdu
zaten burayı vakıflara hibe etmiş sahibi ya cami yada çocuk parkı diye
işte şimdi vakıflar satmış burayı kim dinler vesiyeti kim
paramı konuştu yoksa partiden adamı olan mı
ya dostlarım işte böyle çok üzgünüm o ağacın devrilmesi mahvetti beni
öyle çaresiz diki ne olduğunu anlamadı bir iki sallandı devrili verdi üstüne üstelik kırıldı konu kanadı
bir daha baktığımda eseri yoktu tozun tomurun içinde kaybolmuştu
çok kötü oldum bunu biriyle paylaşmalıydım
siz dostlarım geldi aklıma
gözyaşları içinde yazdım beni anlarsınız umarım
ah insanlar ne kadar acımasız ne vijdan kalmış ne insaf
kendi çıkarları için yapmayacakları yok
bu toz dumanı daha ne kadar çekeceğiz kolay bitermi
yazım hatalarım oldu ise kusura bakmayın gözyaşlarım dan zor gördüm
saygılarımlasınız
Ayşe Karan