Sabahtan beri balkonda kumruları izliyorum..
Balkonun köşesine çiçek saksıkarının yanına yoğurt kabı içerisine su koyuyorum. yaz boyunca kumrular, serçeler, kargalar gelip su içiyorlar..

Kumrular ve serçeler benden hiç korkmuyorlar, bu sabah biraz çiçeklerin yerini değiştirdim. Kuşların suyunun kabını değiştirdim. Saydam bir kaba aldım.
Gelip gelip geri döndüler. Saksı diplerinde ki sulardan içmeye başladılar. Balkon kenarına dizilip sorgulayan bir sürü göz. Nerde bizim su diye sorguluyor..
Bende oraya koydum bak. Niye görmüyorsunuz neden içgüdülerinizi kıran mı girdi diye resmen kendimle söyleniyorum..

Bu kadar aptal bir kuşlar olamazsınız. Size boşuna dememişler kuş beyinli diye! Veryansın konuşuyorum.
Tövbe tövbe..

İşte onların saf tarafını seviyoruz belki de ama bu kadar da olmaz ki, pes doğrusu :

Bu sıralar benim arka balkonda ağaç saksılarımın içine kondurduları yumurtaların üstünde yatıyordu biri çıkmış, diğerinden haber yok! Yirmi bir gün dür ağaçlarımı doğru dürüst su dökmedim. Saksımın içine kondurdukları yumurtalardan dolayı toprağın bir yanını oydum ağaçlar ölmeyecek kadar su veriyorum.

Neyse bu sabah sapsarı tüylü bir yavru çıkmış ben çiçekleri sularken annesi kımıldanınca gördüm. Bundan önce de bir yavrusu vardı. Civ civ civğcivin şimdi baba kumrular tüner uçuş talimatı veriyor. Anlıyacağınız benim arka balkonda göçmenler tarafından istila..
Velhasıl kuş cennetine döndü.
İnsan üzülüyor. Eski zamanlarda buralarda bağlar bahçelerin yerine siteler kurulmuş. Onlarda bir şekilde hayatlarını devam ediyor.

Aslında bu yerler kuşların bizler kuşların mekanlarını ele geçirdik.

Düzensiz kentleşmeler hala sürüp gidiyor.

Kumrular insanlardan uzakta yaşamıyor. insanların bıraktığı atıklarla sürdürüyor hayatlarını..
Çocukken annem anlatırdı.
Rivayetlere göre bizim oralarda anlatılan bir masal gibi gelirdi. Anlattıkları bana..
Şimdi bakıyorum. Burada ki kumruların boyunlarında siyah halka falan yok! Onlarda yozlaşıp şekil değiştirdi. Bir ihtimal bilmiyorum.
Hem de biraz daha iriler..

Bizim memlekette kumruların boynunda siyah halka vardı.
...kumrunun bir kız çocuğunundan meydana geldiği söyleniyordu.
Annem de annesinden onun annesi kendi annesinin anlattığı bir masal gibi gelirdi bana..


...zamanın birinde bir kız çocuğu henüz küçük bir iken. Annesi babası tarla tokat, bağ bahçe işleri için her gün köyden ovalara gider.
Daha yeni yetme kız çocuğu evde kalıp hem kardeşlerine bakıp hem de yemek yapar. Karınca kararınca ev işi yaparmış.

...günlerden bir gün yağ küpünden yağ çıkarırken zeytin yağı küpünü devirmiş. Kız öylesine korkmuş, öylesine korkmuş ki annesinin ve babasının kızacaklarından neredeyse ödü kopmuş !


...kızı almış bir tasa o zamanın evleri hanay, önü sundurmalı, kafesli, her geçen zaman onun için ıstırap ve ölüm gibi geçen saniyeler,dakikalar,saatler diken üstünde yırtıcı vahşi bir orman ortasında kalmış bir çıkmaz içinde kendini kördüğüm çekilmiş gibi hisseden kız çocuğu annesinin dikiş kutusundan siyah bir makarnadan iplik büküp boynuna artmış ve evlerinin kafes kaplı abdesliğine çıkıp dua etmiş.

Allahım beni bir kuş yap!
Allahım beni bir kuş yap!
Allahım beni bir kuş yap!

Diye tanrıya yakarırken Allah onun yakarısını duyup anında bir kumruya çevirmiş.
Annemin bize anlattığı kumru hikayesi her bahar bizi şaşkına çevirdi.

Bizde siyah halkalı kumruları görünce siyah ip isterdik. Her seferinde bu hikayeden mi desem masaldan mı desem ağzımız açık kalırdı dinlerdik.

O zamanlar kumrular baharda tütün dikim zamanlarında ortaya çıkar evlerin Saçaklarında..
Bir şarkı tuttururlardı.

Gukuk guk yağ döktüm acep ne ?
Guguk guk yağ döktüm acep ne?
Cuguk guk yağ döktüm acep ne ?


Bizim kumru için bestelediğimiz
Bir şeydi bu kumrunun böyle söylediğini duyar gibi olurduk.
Artık kumru ne derdi bilmiyorum..

O zamanlarda genellikle tütün dikim zamanı kumrularla beraber gelir. Onlar ötmeye başladığında tütünleri tarlaya dikilirdi. Kumru belki benim bu hikayenin etkisinden dolayı beni çok etkiler.
Şimdi her mevsim bizlerle birlikte iç içe yaşayan !
Bu sıcak yaz günlerinde kuşlar su bulmakta zorluk çekiyor, balkonlarınızın bir köşesine bir yoğurt kabında her gün bir kere koyarsanız hem onların susuzluktan ölmelerine engel olursunuz..

Sabahtan beri kumruları inceliyorum. Saydam su kabını farketmediler. Yine eski yoğurt kabını yıkayıp koydum hepsi birden suya hücum ettiler.
Arka balkondaki kumru ailesi yerli yerinde
Abileri uçma dersi alıyor her sabah her akşam!

Bu gün sarı bir kardeşi doğdu. Diğer kardeşi bekliyorlar.
Anne hala sarı kardeş ve yumurta kardeş üstünde oturuyor.
Baba yiyicek getiriyor.
Nöbet devri yapıp anne kuş susadığında ve acıktığında yumartayı bekliyor.
Her sabah dönüşümlü olarak ağızlarından yavruları besliyorlar.
Evim son katta olduğu için nedense kuşlar beni çok seviyor olmalı ki, beraberce yaşayıp gidiyoruz.
...Ama çok pisler ya!...




Kumruları dinledim susuverdiler
Rüzlarları dinledim sensiz estiler
Seherleri özledim hiç gelmediler
İzlerini nerede bulurum senin

Şarkılara sordum söylemediler
Anılara yalvardım bilemediler
Ufukları aradım görünmediler
İzlerini nerede bulurum senin

Bulutlar benim gibi hep ağladılar
Dertlerim gönülleri hep bağladılar
Özlemlerim sel olup hep çağladılar
İzlerini nerede bulurum senin

Özdemir kiper..





O piti piti karamela sepeti.

Müjde!
Devlet memurları, devletin bünyesinde çalışanlar..
Yakında maaş zamlarınız hizmetinizde..



Bütün okurlara barış ve sevgi dolu günler..
Hayırlı cumalar.. Cumanız mübarek olsun!

Sevgilerimle..


Nurten Ak Aygen
07.08.2015