-deniz uzak mı yavrum?

-deniz çok uzak amca, annem gibi. deniz öyle uzak ki, annemin gözlerinde hiç göremedik onu biz. gece, ayın bulutları üzerine yansıtmasını bekleyemedik. bir adam söylüyordu böyle "deniz uzak" diye. inanamadık gerçek olduğuna o söyleyene kadar, öyle de şaşırdık ki. ama deniz uzak baba! o yüzdendir, biz kendin orta kesimlerinde, karasal iklimin görüldüğü sokaklarda "piç kurusu" damgalarıyla mendil açıyoruz sevgiye. Kimi üç kimi beş veriyor da, hiçkimse mi bakmaz bu yavrunun yüzüne? geçen biri baktı da gerçi, kucağına oturttu, sonra... biz böyle, kentin fahişe yetiştirdiği sokaklara sığınır olduk amca! kimse sormadı ki "ister misin bıyıklıyla" diye. deniz şimdi öyle uzak amca. öyle uzak ki, gördüğümüz kentin sümüğüdür ancak. ha söyleyeyim, bütün şehir de piç böyle, piç sevgisi büyütüyor annelerin deniz rahimlerinde.