Evet, kalem-kağıt
Evet burada da var bir aşk
İlk sözle başlar "ikra" yani oku
Okumak için metin olmalı değil mi
Harf, hece, kelime olmalı ki
bir bütünü yani cümleyi oluştursun
Kalemdir işte devre elemanı
Kağıtta burada alt küme elemanı
Kaleme yardımcı derstek
Herhangi bir mânâ sezmedin değil mi
Sadece kalem-kağıt
Basit, sıradan
Zahiren, sana göre
Gel de bir içini gör sen hele
Kalem der ki;
"Kullanmasını bilene
sihri olan bir asayım
Sadece harfleri birleştirmem aslında
Karalama yapmakta değil görevim
Bir şeyler sunmak benim asıl mesleğim
Bir nevi "hizmet" misali
Ve bu yolda aşığım olan bir kağıt var
Aslında o benim gönüldaşım
Gönlümüzdekiler aynı
Lâkin ben biraz çekingendim
Açamazdım derdimi
Çizmek, karalamak istemezdim kağıdı
Mahvetmekten korkardım onu
Fakat nasıl olduysa oldu
Açtım işte bende içimi
Çizdim kağıdı, dokudum
Mızrak oldum
Mademki gönlümüzden akan
Geçen... Sızan... Bir dedim
Benden geçip "biz" dedim
Ve o sundukça bana desteğini
Parlattıça ziyasıyla sinemi
Aydınlandım
Çıkış
Evet kararmanın sonu aydınlık
Misalindeki mânâya ulaştım
Lâkin o bilmiyor
Aşığım yüreğimde saklı
En derinde içte
Haykırmak istesemde
Olmuyor
Manîler çok
Ah’lar çok
Ah
"Gamzelendi yine gönül devası ah’tır
Gönlü mahzun olanın dostu Allah’tır.."
Misalim budur benim
Gönüldaşıma selam eylerim
Tabii kağıt habersiz
Bilkez ki
Onun amacı zaten belli
Ya "HAKK" der ya da "DAVAM"
Ah, bir bilseydi gönüldaşı kalem ona yanan
Ne ederdi kim bilir, cevap belli kaderde yazan

"HER ŞEY KADER İLE TAKDİR EDİLMİŞTİR. KISMETİNE RAZI OL Kİ RAHAT EDESİN."

2011