Neye göre yalnızlık

• 21 Temmuz 2015 Salı 12:19:45

Yalnızlık Allah’a mahsus.
Ne güzel bir tabir , çünkü o tüm kainatla beraberdir,ayrı düşünülemez.Peki bizim yalnızlık diye tabir ettiğimiz şey insanın etrafında birilerinin olmasımıdır?Çok kalabalık aile,arkadaş vesaire olunca insan yalnız sayılmaz mı?

Peki şöyle bir bakın çevrenize, ben ailemle çok mutluyum bir sürü arkaaşım var sevgi doluyum mutluyum yalnız değilim sôylemini duyarsınız.

Fakat bir yandan da elinde telefon nette çok uzaktaki insanların hayatlarını merak eder ,onlara kendini güzel gôstermermek icin çâbalâyanlar var.Bunlara da sorsanız benzer yanıtlar alırsınız.Peki merak ettiğim şey insanın arkadaşı çoksa ya da aileaiyle mutluysa neden bu uzaklardan ya da hiç tanımadïğın insanlara kensini anlatma çabamız.

Ney gôre yalnızız bizim etrafïmızda ne kadar çok insan varsa mı? Yoksa biz ne kadar içimizde bütünleşip o isteği, yani yalnızlık duygusunu doldurduğumuzda mı.?

İnsanlar artık bir arya gelse de elimiz de bir telefon ya da internete girmemize yarayan bir elet var ve biz onunla ilgileniyoruz.
Yani bir alet işte uzağı yakın eden ve yakını uzak eden bir alet.

Yalnizlık dediğim de eskiden çok üzülürdüm.Kalabalıkta bile o duygu benleydi.Şimdiler de etrafïmın tabiriyle yalnızım lakin ben kendimi yalnız hissetmiyorum.Hatta mutluyum.Çünkü onların tabir ettiği yalnızlık bir eşim olmayışı ve çocuklarımın benden ayrı oturması.Peki gôrünüşte yalnızïm , ônceleri zordu gerçekten de bn de bu tabirl gôre bakmaktaydım yalnızlığa.
Oysa zamanla kendimle barışıp sevdikçe etrafımda ki kalabalığı bilinçli olarak azalttığımı fark ettim.Bana zarar vekiyordu bu boş kalabalaık,sevgi olmalıydı samimiyet az ve ôz olmalıydı.
Çocuklarım ve sevdiğim dostllarım kalmıştı.

Bu ara da bazı zayıf zaaflarımı öğrenmiş ve bana mutsuzluk veren yanlarımı da bunlardan arınmıştïm.
Ben bilgiden sevgiden bahseden ve tabi ki sorunlarïmızı birlikte konusup çôzüm bulacağımız ve bunu yarın çıkar için kullanmayak insanlarla dost olmayï seviyordum.Onların uyarılaraı varlıkları, dostluklari ve sôylemeden hissettiğim segileri bana yetmekteydi.

Yalnızlık kavramım değişmişti.Kendi seçimimle r olduğum yalnız zamanlarım en güzel anlarım olmuştu.Kendimle ilgilendiğim ,ônem verdiğim eğlendiğim anlara dlönüşmüştü.
Yalnız gôrünen çok kabalık biri olmuştum.
Bir de bunu seçerek renklendirdiğim çocuklarïm ve doslarım sevdiklerimle süslediğim anlar vardı.

Teknoloji içinde boğulmayın,kendinizle sevvgi dolu yalnizliklar yaşayın, bir de bunu sağlam güzel insanlarla süsleyin.
Yalnizlık evrenle bütünleşen ve kendiyle barışan her kes için değişen bir kavram olsun.
Uzaklar da başkalarının hayatın da aramayın yalnızlıktan kaçışı.En yakınınız da olan kendiniz de ve sonra da az ôz sevgi dolu insanlarla süsleyin onlar size evrenin en güzel hediyeleridir unutmayın.
E uzaktan bir dostta aolabilir tâbi ki ama unutmayın tek gercek hayatınıza birebir girenlerden seçtiklerinizdir.
Yalnızlığımı seviyorum dediğim de bana üzülen ve bunu yok etme çabasına girenlere gülümsüyorum.Allah size kendinizle bütünlestiginiz yalnızlıklar hediye etsin.Kızdınız dimi bana olsun.Yaşarsanız anlarsınız ne muhteşemdir,kendinle evrenle bir olan yalnızlığın.

Sevgi ve gerçek dostluklârla kendinizle dolu mutlu gunler dilerim