BAŞLIĞI SEN SEÇ!!

• 19 Temmuz 2015 Pazar 14:26:05

Birbirini beyenmeyen insanlardan bir bok olmaz.
Ne hükümet kurulur, ne komşuluk nede... Yani değişen toplum mu gelişen toplum mu hangi gelişme bilmiyorum.

Gittikçe insanlıktanlıktan uzaklaşmak yaygın hale gelen a sosyalleşme bir benlik duygusu iyicene sarmış vaziyette.. İnsanlar birbirlerine selam bile vermekten aciz haldedirler.

Son zamanlarda değişik bir psikoloji içine girer hale gelmeye başladı. Kendimizi bile tanımakta güçlük çeker olduk.

Selamlaşmamak için görmezmemezlik ayaklarına bile yatanların sayısı az değil zaman zaman bunları hepimiz yapıyoruz öyle değil mi?

İçine kapanmak mı büyüklenip Kibirlenmek mi nedir bilmiyorum. Bunun adını ne demeli bak şimdi.

Bunun adı deyince ayaküstü ne geldi aklıma Sevgili Halit Ziya Uşaklıgil’in romanından uyarlanan aşkı memnu dizisinden bir sahne geldi. Gözümün önüne " Behlül Bihter’e diyordu ki bunun adı aşk!

"bunun adı aşk bihter aşk.!
Diyordu.

Aldatmanın adının ne zamandan beridir aşk olduğu belli değil.

Aşk olması mümkün değil. Bence olsa olsa sadakatsizlik olmalı.. Neyse..
Konumuz bu değil.

Belki de bana öyle geliyordur. Sosyal kapanma mı demeli sosyal savsaklama mı demeli ikiyüzlülük mü demeli ne demeli.
Diyeceksiniz ki a sosyalliğin sosyalliğimi olur.

Büyüklenmek Kibirlenmek duygusuna ötenazi yapılmalı bence

Mesela yirmi yıldır aynı apartmanda oturanlar sakinler az çok birbirini tanır ayrı ayrı kutuları olmadığı için sırf meraktan hangi fatura o ne kadar gelmiş diye bakmayan yoktur. Çünkü kendi faturasına ararken mutlak suretle gözleri takılır, birisi birine iyilik yapıp faturasına kapısına çıkarsa bile çıkarana kabahat bulurlar..
Ve bu insanlar bu faturasına kapısına getirmişse kaybolmasın diye getirmiştir. Değil mi? Hayır onun altında bile bir şey ararlar.

Öyle ki, geçenlerde böyle bir olaya tanık oldum. Elektrik faturasına bir komşusu kapıya koymuş. Zaten kesilmiş elektrik. Kendileri istedikleri gibi açıp açıp duruyorlar. Bazı insanlar uyanık geçinirler.
Üç beş yıl öncesine kadar site merkezi sistem ısıtma ile ısınıyordu. Toplantı olur belli bir meblağ çıkar aylara bölünür.. Bir yılda ödenir. İşte bu tip toplu konularda yaşamış insanlar bunu daha iyi anlayacaktır.

Artık çok şükürkü herkes doğalgaz la beraber bireysel ısınmaya döndü.. Bizim sitede sorun kalktımı hayır yine çevre düzenlemesimenin aidatlarını da bizim gibi enayiler ödüyor.. Yine

Yoksa bizler enayi takımı hala bazı şarlatanların faturalarını ödüyor. Isınma paralarınıda hala bizim gibi insanların üzerinden geçiniyor olacaklardı. Olacaktık ve hala ufak defek şeyleri ödüyoruz.

İşte böyle görsel intişamlarından ödün vermeyen bu insanlar.. Üfürdümü mangalda kül bırakmaz. Ama hakka hukuka gelince tövbe tövbe beni sabah sabah günaha sokuyorlar. Yani beleşçi grubu ağızlarında diş telleri, düğünlerde abiyeleri, bayramlarda tepeden tırnağı giyinmeyi biliyorlar ama iş fatura ödemeye gelince para yok! Bre yezit önce saltanatından önce faturanı öde bir sürü insanın hakkına girme. Bu tür insanlar herşeyin en iyisini bilir.. Diyeceğim o ki faturayı getiren suçlu ödemeyen ak pak!

Mutlaka her blokta böyleleri bulunur.
Mutlaka her blokta oniki daire var en az her blokta böyle üç beş kişi belkide daha fazla bunlara yöneciler grubu eklenir. Öde öde..
Tam yüz elli altı daire..

Öde öde bitmez.

Gördünüz mü bir faturadan nerelere geldik. Konumuz bu değil aslında toplum olarak kendi sorumluklarımızdan kaçar olduk. Her ne kadar aldırmıyor gibi görünsekte kıçkançlık, hırs hasetlikten birbirini çatlatan insanları gördükçe tiksiniyorum..

Beni en çok yaralayan birbir ekmeklerini,çaylarını, kahvelerini ve muhabbetlerini paylaşan insanlar iki adım atmadan daha arkalarını dönmeden birbiri hakkında dedi koduya başlamaları.. O halde diyorum ki ah sosyallik güzel şey!

Bu güne kadar ellerinde Kur’an kerim, cevşenden başka ellerimde başka kitap görmedim. Bir çoğunun çocuklarına okumuyor diye çoğu her zaman yakınıp şikayet eder. Fakat çocuklarının önünde örnek olmazlar.. Okuyan yazan annelere de bir tuhaf bakışları vardır. Koskaca kadın utanmıyor gibisinden. Vallahi bu güne kadar insanların kötülüğünü görmüşümdür ama kitapların kötülüğünü görmedim. İnsana en iyi arkadaş! Kitaplar.. Tozlu raflarda göründükleri gibi değildir.

Bu arada Reşat Nuri kitapları yaz günleri iyi gider..
Biraz daha okumaya zaman ayırmalıyım..

Bu da bayramın üçüncü gününe gelsin..

Daha önce de söylemişimdir. Son zamanlarda uzun soluklu oturup bilgisayarda yazı yazamıyorum. Yaz ve yaz çocuklardan bana pek bilgisayar kalmıyor. Dolayısıyla yazdıklarımı gözden geçiremiyorum.
Şiirleri ve yazıları çocukların telefonundan yazıyorum. Çoğu zaman yorumlara cevap veremiyorum. Bu sebebten dolayı. Bazen dımdızlak kalıyorum. Ben hala nokianın kamerasız telefonunu kullanıyorum.

Konu neydi dağıldım gittim. Toplum ve insan haklarına ihlal, benlik duygusu kabarmış bozuk psikoloji ve en önemlisi insanların artık birbirine merhaba diyemiyeği kadar küçültüp, büyüdüklerini sanması .. Daha fazla uzatmayacağım. Sıkıldım bu bayram gününde gidip biraz ağzımızı tatlandıralım. Çayımızı tazeleyelim. Artık oruç değiliz..

Sevgilerimle tüm okurlara..

Küçük bir güncelleme olsun! istedim.
Dişe dokunur bir şey değil..

Anlık yazılar..

Nurten Ak Aygen
20.07.2015