- 1767 Okunma
- 15 Yorum
- 3 Beğeni
Tan Vaktinde Hüzün : 1.Bölüm
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Tan Vaktinde Hüzün : 1. Bölüm
Karlar erimeye başlamış dağların yamaçlarında kar alacaları güzel bir manzara oluşturmuştu. Baharın gelmesi ile doğa bir başka ahenge bürünmüş, pınarlar şırıl şırıl akarken kuşlar, kelebekler, arılar bin bir renk açan çiçeklerden çiçeklere koşuyordu, çayırlar boy atmış kır çiçekleri gülümsüyor sarı mor kırmızı ekinlerin tarlarında ki gelincikler ve buğday tarları rüzgarın esintisiyle sağa sola devrilircesine dalgalanıyordu.
Ali küçük yaşta anne babasını kaybetmiş kimsesizliğin verdiği acı ile şöyle gök yüzüne bir baktı,
kuşların uçuştuğunu görünce gözü kuşlara takıldı. Kuşlar evin yanındaki iğde ağacında birbirlerine kur yapıyor ötüşüyorlar ve yuva kuruyorlardı. Ali derin bir düşünceye daldı, evlerin yanındaki taşın üzerinde öyle saatlerce kalmıştı.
Kardeşi Ayşenur Ali’den büyük olduğu için ona da gözü gibi bakıyordu. Ali’yi uzun süre göremeyince
merak etmişti. Nerede diye kardeşini ararken kardeşini ileride taşın üzerine oturmuş halde gördü.
Sessizce kardeşine yaklaştı Ali’nin yanına vardığında Ali’nin gözlerinden yaş aktığını fark etti. Ali ablası Ayşenur’un geldiğini fark etmedi. Yoğun duygular içine dalmıştı. Kimseyi fark edecek durumda değildi, sanki donmuştu kendi iç dünyasında annesini, babasını düşünüyor keşke babamla annemde olsaydı bizim yuvamız da nasıl neşeli olurdu diye annesin kendisine pişirdiği yemekleri Alim diye bağrına bastığını babasının koçum Ali’m diye sevdiğini düşündükçe gözlerinden yaşlar geliyordu ve savaşlara isyan ediyordu .
Ayşenur kardeşinin seyrederken o da göz yaşlarını tutamamış oda ağlıyordu fakat o da olduğu yerde kalakalmıştı iki kardeş zamanın nasıl geçtiğin farkında bile değildi dedeleri bahçeden gelirken torunlarını orada görünce Ayşenur diye seslendi, Ayşenur irkildi dedesine doğru döndü o arada Ali’den hala ses yoktu. Ayşenur:’’Ali dedem geldi.’’ dedi. Fakat Ali hiç duymuyordu
Ayşenur ağlayarak dedesine doğru koştu dedesinin elinden küreği aldı dedesi Ayşenur’u ağlamış görünce :’’Ne oldu kızım?’’ Ayşenur kendini tutamadı:’’ Gözlerinden bardaktan boşanırcasına yaşlar akıyor dede!’’ diyebildi ancak.
Dedesi Hacı Emin Efendi Ali’ye doğru gitti ve:’’ Ali oğlum!’’ diye seslendi. Ali cevap vermedi dedesi neden ağladığını sordu, konuşmaya çalıştı, Ali hiç cevap vermedi. Ali’yi kucakladığı gibi eve kadar getirdi. İçeri koydu akşam olmak üzereydi Ali biraz durduktan sonra sedirin üzerinde derin bir uykuya daldı.
Bekir Akbulut (İhlasi)
30.06.2015
YORUMLAR
Keşke kahramanları biraz daha tanıyabilseydik. Zira öyküde kadro hayli kalabalık. Durum, olay vurgulu bir öykü gibi bakmak istedim ama tasvirler yetersiz. Bir acelecilik var sanki üstünüzde. İkinci bölümde biraz toparlamışsınız ama unutmayın, bir öykü paylaştığınız ve bol bol tasvir çalışmanızı öneririm.
Amacım cesaretinizi kırmak değil elbet. Sağduyunuza güvenip yaptım bu eleştiriyi. Zira güzel ve yalın bir konu tasarlamışsınız ki bu takdire şayan.
Saygılarımla
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Günün yazısını kutlarım Bekir hocam su gibi akıcı idi,duyarlı yüreğine sağlık,selamlar.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Sayın Bekir Akbulut; yazınızdan önce olgun mütevazı anlayışlı ve hoşgörülü tavrınızı sevdim ben. Böylesi kaç kişi sayabilirsiniz?
Eleştirilere hiç kulak asmayın. Yazının 'anlaşılır' olması gerektiğinden söz edenlere hele hiç. İlginç farklı görünmek. Dikkat çekmek için bambaşka gezegenlerden bilinmedik boyutlardan gelmiş gibi olanları görüyoruz. Anlayabilene aşk olsun. Övgülere boğanlar ise hiç bir şey anlamadan yapıyorlar bunu. Bu defterde neler gördük biz. Yuva çocuğunun kompozisyonu daha layıktı kurdelelere.
KİMSE BEN EDEBİYATÇIYIM DİYE ORTAYA ATILMASIN. ÖYLE OLAYDI BURADA NE İŞLERİ VARDI!
SELAM SEVGİ VE ESENLİKLER.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Akıcı bir üslupla çok güzel duygulu bir yazı okudum sayın yazar bey tebrik eder saygılarımı sunarım...
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
acının ve sevincin neden olduğu nasıl olduğu kavramlarından,
herşeyi idirakten uzak olabilmek,
kısacası,
çocuk olabilmek.
ne büyük özlemim.
tebrikler
devamı.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Büyük beğeni ile okudum.
Kıymetli paylaşımınızı can-ı gönülden kutlarım hocam.
Devamını bekliyoruz İnşallah.
Saygı ve hürmetlerimle...
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Öncelikle tebrikler!
Siz ben yazar ya da şair değilim dediniz gerçi ama bu yazıyı yazmış ve buraya eklemiş bulunduğunuzdan şu an için yazar sayılıyorsunuz. Kendinizi kötü yönde motive etmeyin. İlk olumsuz yorumda -ki bana göre çok da faydalı bir eleştiriydi.- "ben yazar değilim ki" kalkanın arkasına kaçmak işin kolayı.
Bu sitede yapılan yorumların maalesef ki çoğu eleştiri değil, selam verme, hal hatır sorma, "bak ben okudum" pusulası gönderme gibi niyetler içeriyor. Bu sadece sitemizin değil pek çok sanat sitesinin hastalığı. O yüzden çalışmayı irdelemeyen eleştirinin kıymeti yok bence. Elbette insan övülmeyi sever, dostlarımız güzel methiyeler yazdığında kendimizi iyi hissediyoruz. Bu sözler bize yazmak için şevk de veriyor; kabul ediyorum. Ama bir amacı olan yazarlar için bunlar yeterli olmamalı. Hoş vakit geçirmek, kafa dinlemek için yazan arkadaşları ayrı tutarak konuşuyorum. Onlara diyecek sözüm olamaz. Baş tacıdırlar da.
Öz cümle; eleştirinin en iyisi bize hatalarımızın söylendiği eleştirilerdir. Eleştirmek için çok biliyor olmaya da gerek yok. İyi bir okur (yazma becerisi olmasa da) gözüne takılanları, okurken akışı bozan pürüzleri hisseder. "Şurada bir aksaklık var" der, o aksaklığın teknik adını bilmese de. Lütfen ama lütfen, okuyan -bakın tıklayan demiyorum- okuyan herkes tek cümle de olsa gördüğü yanlışlığı kırıcı olmayan bir dille yazara bildirsin. Sitedeki eleştiri kültürü yükselmedikçe zarardayız.
Ayrıca sizi eleştiriye karşı gösterdiğiniz olgun tavırdan dolayı da tebrik ederim. Sayın CaNMaYBuLL'a katıldığımdan öyküye dair eleştiri yapmadım. O eleştiriye eklenecek bir kaç husus daha var gerçi ama çok uzun yazdım, sayfanızı işgal ettim; kusura bakmayın.
Saygılarımla.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
yeter ki eleştiri cümlesini kırıcı alaycı kullanmasınlar her zaman eleştirinizi öneriniz dikkate alacağım başım sütüne saygılarımı sunuyorum selamlar
Aynur Engindeniz
Saygılarımla.
Sade ve samimi kaleme alınmış bir hikaye.
İnşallah gelecek bölümler çok daha etkileyici ve heyecanlı olur.
Bu arada,
''can maybull'' un yorumunu da dikkate almasını tavsiye ediyorum yazarın.
Faydasını görecektir kesinlikle.
Ve,
gelecekte çok güzel hikayeler kaleme alacağına inanmaktayız.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Önce şunu belirtmek isterim . Övgü ,eleştirinin en son yapılması gereken kısmı. Eğer gerçekten verimli olacaksa eleştiri ,eksikler belirtilmeli. Yoksa yazılanların iyiye gitmesi söz konusu olamaz.
Klasik hikayede esas olan olaydır; modern hikayede ise olaydan çok, insanın belli bir zaman dilimindeki durumu ön plana çıkar. Sizin hikayeniz hangisi?
Hikayede ya da öykünüzde karakter analizi yetersiz ,yok gibi. Daha birinci bölümden ele alacağınız karakteri iyi tahlil ederek anlatmalısınız. Ardından yaşadığı mekan ve mekanın özellikleri. Her şeyden önce söyle düşünmelisiniz. Bir tatile gitmeden yaptığınız araştırmalar , sizin o tatil beldesini bir karakter olarak tanımanız gibi. Bunlarda eksik.
Duygular ! Kimin hangi duyguyu hangi durumda yaşadığı belirsiz. Durumdan önce kişinin geçmişi okuyucunun bilgilendirilmesi açısından önemli. Lakin biz Ali'nin gökyüzüne baktığında azıcık durumundan haberdar oluyoruz. YeşilÇam izleri diyebiliriz.
Bir öyküde hareketlilik fazlasıyla mevcut olabilir. Bu durumda kullanacağınız imla kuralları, okuyucunun anlayacağı, ya da okuyucuya vermek istediğiniz duygu içinde önemli.
Bence öyküye başlamadan Ali'nin yaşadığı yer,geçmişi ve dünyasını tanıtmakla başlamalıydınız.
Belki bu kadar eksikler varken seçki neden seçti diye bir soru yöneltirsiniz .Buna cevabım da üyelerin yazı yayınlama sıklığı ve üyeleri bir şekilde EdebiyatDefterinde kalmasını sağlamak olsa gerek. Burada edebiyattan çok aile bağları önemli.
saygılar...
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Duru anlatımınızı okurken ne hüzünlü ve duygusal bir yazı diye düşündüm Bekir Bey, devamını bekliyorum. selam ve saygılar.
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
Ozan İhlasi (Bekir Akbulu
AYSE 09
diğer site işi için torunuma söyledim beni üye yapıver diye
yok babaannem bu rası sana yeter gerek yok başka yere deyip
üye yapmadı
yalancı çıkmayayım diye yazdım buraya
anlatımı güzel bir hikaye okuyalım devamını, neler göreceğiz.
kolay gelsin üstadım