ÖZÜR...

• 26 Haziran 2015 Cuma 15:01:13

Teşekkür etmekten ve özür dilemekten nefret ederim. Teşekkürü ve özrü sözcüklerle değil davranışlarla göstermeyi yeğlerim. Bugüne dek bilerek ya da bilmeyerek kalbini kırdığım ve özrümü kabul ettiremediğim herkesten bir kez daha af diliyorum. Benim de bir insan olduğumu unutmayın. Yanlış yapa yapa doğruyu öğreniyorum; çünkü ben de sizin gibi bir insanım. Siz ne kadar kötüyseniz, o kadar kötüyüm ya da ne kadar iyiyseniz, ben de o kadar iyiyim. Kıssaca kusurluyum, çünkü insanım.
Bu yaşam denilen oyunda, ne öğrettilerse onu öğrendim. Sonra öğrendiğim her şeyi, unutmam gerektiğini öğrendim. Aşksızlığı öğrettiler, aşkı buldum. Kötülüğü öğrettiler, iyiliği buldum. Ve hayatı kendi doğrularım üzerine kurmayı öğrendim. Ve hala öğrenmeye devam ediyorum.
Her gece başımı yastığıma koyduğumda bütün bir günün hesabını veririm kendime. Kalbini kırdığım birisi olmuşsa ertesi gün gider, ona sarılırım. Sarılmak en büyük özür dileme biçimimdir. Asla sevmediğim bir insana sarılamam. Asla kin tutmam ve kalbimde, kimse için düşünülmüş bir kötülük yaşayamaz. İnsanlar hakkında ne düşünürsem yüzlerine söylerim.
İnsanlar birbirini kötü yapar bilirim. Ne kadar çok iyi insan varsa hayatımızda o kadar çok iyi oluruz aslında. Kalplerini kırdığınız İyi insanlar varsa onları kucaklayın gidip gönüllerini alın. Kötü olduğunu düşündüğünüz insanlar varsa onlara da kendinizdeki iyilikleri aşılayın. Böylece dünya yeniden yaşanacak bir yer olacak ve kötülük son bulacaktır.
Ve her günü hayatınız son günü gibi yaşayın. Kimseyi incitmeyin. İncittiğiniz yerden inciniyorsunuz sonra. Beni güzel anılarımızla hatırlayın. Çünkü ben öyle yapıyorum. Bu güne dek incittiğim insanlar varsa sevgilerimle sizleri kucaklıyorum özür yerine…!
Her gününüz bir önceki gününüzden mutlu geçsin.
En önemlisi de kendinizi affetmeyi öğrenin. Bu aşkta sanrısında kusurlu ben olmadığım halde hep kendimi suçladım ve cezalandırdım. Kitap bittiğinde ben, kendimi tüm günahlarımla affettim. Gerçi onu sevmekten başka da bir günah da işlememiştim. Şimdi kendime sıkıca sarılarak sanık ve hâkim sıfatıyla, kendime karşı kurduğum mahkememde, kendimi suçladığım tüm konularda berat ettiriyorum. Gereğini düşündüm. Hafifletici nedenleri de göz önünde bulundurmayarak-ki hafifletici bir tek neden bile yok- seni de bir ömür boyu bensizliğe mahkûm ediyorum.

Sana suskunluklar bağışlıyorum, suskunluğumla da seni…

Özrünü iki sözcüğe sığdırabilecek kadar sığsın
Söyle kalbim sana nasıl sığınsın?

Herkes mi hatalıydı senin aşkında, demiştin.
Elbette ki değil, bir hata varsa aşkta
Herkes sevdiği kadar çeker acısını.

Bir bakkalın veresiye defteri gibi yüreğin
Ödenmemiş borçlarla dolusun sen
2014-İstanbul