Seferberliğin ilanından sonra Zeytun, Kayseri, Bitlis, Muş,Erzurum, Erzincan,Elazığ, Yozgat,Sivas ve Van’da Ermeniler olaylar ve isyanlar çıkarmaya başladılar. Bu bölgelerde Ermeniler’in yaptıklarını kısaca şöyle özetleyebiliriz:
- Köylerine gelen Türklere saldırmak, paralarını alarak onları öldürmek
- Memurlara ve jandarma birliklerine saldırmak
- Hükümet konağına saldırmak, jandarma erlerini şehit etmek
- İlk zamanlarda seferberliğe katılıp silahlanarak daha sonra düşman safına geçip bizim silahımızla bizim askerimize saldırmak
- Telgraf hatlarını kesmek
- Cepheye gitmek isteyen Müslüman gençlerin, ailelerin yanında kalmaya zorlamak
- Uzlaşma devletlerine casusluk yapmak
1.Dünya savaşı döneminde meydana gelen Ermeni olaylarını çıkaran komitecilerin amaçlarını şu şekilde belirlemek mümkündür:
- Her Ermeni vatandaşı komşuları Türklere Türk ordusuna ve hükümetine karşı silahlandırmak
- Duruma göre uzak ve yakın her Ermeniyi başlatılacak ihtilalde görevlendirmek
- Hükümetin seferberlik çağrısına katılmamak
- Seferberliğe sözde katılanlar Türk ordusunun silahlarıyla kaçarak ülke içerisinde çeteler ya da Rus ordusu hizmetinde gönüllü birlikler oluşturacaklar
- Sonuçta galip devletlerden Türk barışı için masaya oturdukları zaman, bu amaçların ödülünü fazlasıyla alacaklardır;bağımsız Ermenistan için en büyük destek Rusyadan alınacaktır.Bu olaylar kronolojik sıra ile incelendiği zaman gerek ikinci Meşrutiyetten önce gerek Abdülhamitin baskıcı idaresi ve birinci dünya savaşında gerilimin devamlı artmasına sebep olmuştu;artık dostluk ve arkadaşlığın yerini kin ve nefret almıştı ,Maraş ve Sasonda yaşanan olaylar içinde iki toplumu barındıran barış köyü Cibinde dahi yansımalara neden olmuştu;artık Arogil’e Hasan eskisi kadar sık "takılmıyordu" takılsa dahi kalbinin kırılma ihtimali vardı,artan gerilim yüzünden Satenik de Lübnan’a gitmekten söz etmişti bu koşullarda bir yuva kurmanınyanlış olduğunu düşünüyordu her ne kadar Cibinde huzur ortamı olsada dışarıdaki gerginlik insanlarda olumsuz etkiler oluşturmaktaydı.Cibindeki ermenilerin bir kısmı sevgi kilisesine bağlı olan iyi hristiyanlar olarak adlandırılmaktaydı.Yoksulluk,iş,iffet ve merhamet konularında katı kurallara sahip olan iyi hristiyanlar vejeteryandi.Maddi dünyadan mümkün olduğunca kaçınıyorlardı.Arınmışlar hristiyandır fakat gerçek günahları İncili farklı dillerde yazarak Katolik kilisesine başkaldırmışlardır.
Arınmışların ayaklanması kesinlikle protestan reform hareketini beslemiştir.Arınmışlar Hz.İsa’nın yeniden dirileceğine inanmıyorlardı ancak müritler reenkarnasyona inanıyordu.Katolik saldırıları sonucu arınmışlar hazinelerini gömmüştür bu hazine halen gizemini korumaktadır.Arınmışlar engizisyon mahkemeleri tarafından yargılanmış diri diri yakılmış,kuyulara atılmıştır bu nedenle bir kısmı yeni dünyaya göç ederken Osmanlı denizcileri tarafından alınanlar sayesinde tarikat Anadoluya uzanmıştır.