Bazen yürek hıçkırır. Ağlamak gibi duygunun en güzel esiridir artık. Beli kırıktır ya umutların, dile gem vursan ne yazar.

Söz sadece kendine geçer ve susarsın. Çığlığındır şiirler ve sen hala aldığını var saydığın yola bakar durursun.

Gitmeli ama nereye der gibi...

Gönül heybende şiir azığın, asan kalemindir. Yönünü belirlese de yüreğin, akıl yine fitne sokar arana. Sorgulatır durup dururken. Ne çok isterken gitmeyi, olduğun yerde kala kalırsın. Çivilenmişsindir.

An itibarı ile kendinle hem elleşir hem de dilleşirsin. Fetbaz sözler yine yapar yapacağını. Susarsın. Dudaklarına moloz gibi yığılır kalır içindekiler. Aklının ucundan geçmeyen işkillenmek eylemi, fikrine kapağı atmıştır çoktan.

Kısık bakışların bir adım ileri giderken, fal taşı gibi açılmış gözlerinle geri gelirsin kendine. Çökersin, nedenlerin yanı başına. Kurduğun bağdaş ile ellerin söyleşmeye başlamıştır çoktan. Döşünden gelen tıkırtılar bile kendine getirmez, kulak kesilmezsin tik-taklara.

Pişmanlık başköşede misafirindir. Belkiler seni yolgeçen hanı bellemiştir. Eriyip giden umutlarına inat, kıkırdar durur karşında. Terk edilmiş şehir efsaneleri anlatmayı dener, saçları ağarmış güvenin. Köy ve kasaba olmayı beceremeyenlere…

Hastalıklı ruhlar arasından sıyrılıp çıkmak ve kendine kaçmak istersin. Ne ellerin uzanır artık dünlere ne de gözlerin kısık kısık izler bu günü. Hiçtir. Biçimsiz bir yığın hiç işte. Tatsız-tuzsuz, yavan bir hiç.

Şehir serabı gördüren ama ne köy ne de kasaba olmaktan ırak densizlikler silsilesin de koskocaman bir hiç… Merası, mecrası otlak kokan bir hiç. Doyuran ve dahi doğurgan bir saman balyası misali, ipini çözünce dağılan ot yığını gibi darmadağın bir hiç.

Kaçmak mı asla derken, dağların sakalını sıvazlar mı ayak tabanların?
Kaçmak mı asla derken, nehirlerin saçlarını okşar mı ellerin?
Kaçmak mı asla derken, toprağın suratına çizik atar mı tırnakların?
Kaçmak mı asla derken, sırtını yasladığın ağaca sırnaşır mı bedenin?
Kaçmak mı asla derken, yüzünü döndüğün güneş omzundan aşağı ter olup akar mı?

Kaçmak mı asla derken, en az şiir kadar dili dibine çekilerek susar mı yüreğin?

Haklı ise ve hakkı var ise, susmaz, susturulamaz…

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y