Ayak izleri

• 24 Haziran 2015 Çarşamba 14:48:05

Ölümün ayak ilerindeyiz hep. Bu yürüyüş yarım kalmayacak. Sonsuzunu yakalamak için ötekini takip edecektir. O ayak izlerini gören gözlerle takip etmek hayatın değerine katkı yapmamızı sağlar.. Ölüm hayatın şafağı saran Güneşi’dir ve ayak izlerimiz oradan da ileriye gidecektir. İşte o doğuşa gözünü kapayan hayatta karanlıktadır, ayaklarının kendisini taşıdığı yere kör gibi gider. Ve elinde değneği de yoktur. Felsefecilerin çabası bi değnek bulma gayretiyken hayatı balığın akvaryumdaki gidip gelmelerine takanların adımları boşluğa döşeli dipsiz kuyuların takıntılarındadırlar. Onların ayakları kafalarındadır.

Ve Dünya döner Ay döner, Güneş döner takvim yapraklarına her yıl aynı yapraklar eklenir, kimisinin zulmüne düşer yapraklar, kimisinin sevgisine. Ben sevgiyi taşımak istedim o izlerime daime sevgi ekmeye çalıştım. Ardımda güller bitsin istedim.

Hemen ardımda yanı başımda hatta önümde yürüyenleri görüyorum. çünkü bütün ayak izlerinin vardığı çizgiye farklı mekanlardaymış gibi algıladığımız nokta aynı. O izler o nokta da kalır mı. Sanmam. Ayağımı attığım ana rahmindeki yürüyüşümün mimarı bizi yaşamın gerçeğine, kendisine çağırıyor.

Bütün koşuşmalarımız, eve işe gelip gitmelerimiz, çiçeklerde bıraktığımız avuçlarımız hatta kahkahalarımız, göz yaşlarımız hep gidiyor. İzlerinize karışıp gidiyor o anlamlı hedefe.

Hatta sırtını dönme çabasında olanlarda gidiyor… Geriye dönme çabalarınız, toprağa yapışıp tutunmaya alıştığınız avuçlarınız o gidişi durduracak güçte değil onlarda gidiyor ayak izlerinize karışıp…

hOça