Okurken çok güldüm çok eğlenceli keyfili bir yazı kaleminize sağlık, Kemal hocam; yazınız kurgu şekli ile günümüz gerçeklerini toplumun ruh halini kişilik yapısını bir ölçüde mizahi bir anlatımla da olsa çok güzel resmetmiş. Aslında bir başka bakış açısıyla değerlendirildiğinde, insanın ‘’insanlık adına içini acıtan sevimsiz bir durum.

Uzun yıllar önce bir yaz günü okuldan arkadaşlarla çemberli taş’a sinemaya gitmek üzere Beyazıt’ta otobüs duraklarının olduğu yerde buluştuk. Kendi aramızda sohbet edip yürüyorduk çemberli taş’a yani sinemaların olduğu pasaja yaklaşmıştık ki bir anda ne olduğunu nasıl olduğunu kalabalıktan göremedik birkaç metre önümüzde yürüyen beş altı kişilik turist gurubundan bir kadın. Affedersiniz iki eliyle kendi poposunu tutup, hem ovalıyor, hem de bir yandan da çığlık çığlığa bağırıyor ve gurupta ki diğer arkadaşlarına Fransızca bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Bizlerde yardım amaçlı yanlarına yaklaştık. Çiğdem arkadaşımız kız lisesinden kalma Fransızcasıyla olaya müdahale etti. Uzatmayayım kısa süre sonra bizler neyin ne olduğunu anladık. Muhtemelen gurubun gerisinde kalan bu turist hanıma ülke olarak bizim ne kadar konuk sever olduğumuzu göstermek isteyen bir ahlaksızın parmağının marifeti idi bütün bu yaşananlar. Fakat neyse ki kadın sert bir cismin kendisine çarptığın söylüyormuş Çiğdem arkadaşımıza, ne bilsin o cismin bir ayının parmağı olabileceğini. sanki olayın sorumlusu bizmişiz gibi o gün nasıl bir utanç yaşadığımızı anlatamam

Uzun yıllardan bu yana az çok başka ülkelerin insanlarının sosyal yaşamlarını gözlemleme fırsatım oldu. Ne sizin yazınızda geçen gerçeğe yakın kurguda olduğu şekliyle, nede bizim tanık olduğumuz türden gerçek olaylara başka ülkelerde( kendi adıma söylüyorum )hiç rastlamadım. Parklar da bahçelerde sevişenlere denk gelip tanık oldum ama onların doğal organlarıyla normal yoldan yapmak istedikleri şeyi bizdeki gibi yolda yürürken parmağıyla yapmaya çalışana hiç rastlamadım.

Birde adamlara kızıyoruz bizi Avrupa birliğine almıyorlar diye iyi ki almıyorlar daha almadan parmağımızla neler yapıyoruz, birde alsalar diğer organlarımızla neler yaparız neler olur hiç düşünemiyorum.))

Saygı selamlarımla

SIFATIM


Köpekleri ,
Kedileri,
Kuşları ,
Balıkları severim .


Ani fren yapınca şöför,
Belediye otobüsünde .
Boş bulundum .
Güzel de sayılmaz ,
Bir bayana sarıldım .
<<Hayvan herif >>
Acaba ben hayvanmıyım...

Büyük şehir bir başka oluyor,tebrik ederim saygılarımla.

Sabah sabah iyi güldüm valla.
Büyük şehirlerde yaşamak gerçekten zor iş.
Allah, yardımcısı olsun milletin.

Baştan sona sürükleyici, nefis bir anlatımdı üstadım. Hiç bitmesini istemedim, o derece güzeldi. Yavuz hırsız ev sahibini ne yapardı? unuttum şimdi..Bende böyle garip bir yarı hafıza kaybı var. Deyim veya atasözü aklıma geliyor ama, sonunu getiremiyorum.. Evet, şimdi geldi aklıma.. '' Yavuz hırsız, ev sahibini bastırırmış.''

Saygılar ağabeyim.. Siz hep yazınız bizler de okuyalım. Bu eserlerinizi kitap olarak da bastırırsanız nefis olur.. Türk Edebiyatı, öykü alanında bir yazarla tanıştı.. Ne mutlu size.

Neyse yakayı kolay kurtarmışsınız
paralara adınıza üzüldüm ama.

Çok güzel bir anlatımdı,
otobüslerin hali filmlik valla.

Otobüs doluyken hâlâ yolcu almaya çalışmaları yok mu,
beni delirtiyor. Bir işe yaramasa da söyleniyorum..

tebrikler,

saygıyla..

Bu hikayenin her versiyonunu İstanbul'da her gün yaşayanlardanım... Geçek bu resimde sevimli gözükse de, otobüsten inerken anısı kötürümcesine sarmakta bedenimizi, Pardon ruhumuzu...Parasız kalmanıza mı dayanamadı yönetim bilmiyorum ,lakin kurdelenizden oldunuz bu itiraflarınızdan dolayı :)


Tebrikler...Güzel yazıyorsunuz..


saygılar.

Oh beee ! Yine parasız kaldı(n) ! Pardon of bee ! :)