KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 577 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Evet Ben Tuhafım
Bazen hayat karşısında ’pes ediyorum’ diye haykırıyorum içten içe. Evet dışa vurulmayan gözyaşları, çığlıklar, hüzünler, dertler hepsi içini kemirse de susup seni yemelerini izleyebirsin sadece. Tuhafsın diyorlar bu aralar etrafımdakiler; ailem, arkadaşlarım, sevgilim bile hatta(!)
Siz çok normalsiniz de ne oluyor? Söylesenize! Evet haklısınız tuhafım ben. Neden biliyor musunuz? Çünkü gözlerine baktığım hiçbir insan doğruyu söylemiyor, herkesin içinde bir kin, bir nefret, kıskançlık. Sahi, size ne oluyor böyle? Samimi soruyorum derdiniz ne? Neden mutlu değilsiniz? Niye arkadaşım, dostum, sevdiğim dediğiniz insanın düşmesinden memnun kalkıp yürümesinden rahatsızsınız? Söyleyin n’olur; bilmek istiyorum.
Evet Arkadaşlarım!
Evet Anne!
Evet Baba!
Evet Sevgilim!
Ya Siz, benden için samimi dostum diyenler!
Bilmek istiyorum, derdiniz ne? Bitiyor mu insanlık, ölüyor mu sevgi. Hani sonsuzdu Aşklar!
Yorumsuzum be dünya! Yorumsuzum be hayat! Ne gülersin ordan Aşk! Evet sana da diyecek bir şeyim yok. Bakmayın bana öyle evet tuhafım ben. Varsın siz gibi normalliğim olmasın. İçimde nefretim dışımda gülmeyen yüzüm yok! Ben bu’yum diyebilecek kadarım ve siz bu’sunuz diyebilecek kadar da cesaretli. Ben yalnız ve tuhafım. Bırakın öyle de kalayım. Sessiz dünyama dokunmayın ben ulaşamayacağınız kadar tuhafım...
YORUMLAR
Havalar ,sular gunler aylar , yiyecekler icecekler kisaca Dunya tuhaflasiyor..insanlarin tuhaflasmasi gayet normal
Hayat, insanlar gittikçe daha vefasız, riyakar, inanılmaz, güvenilmez...olmasaydı, tuhaf olmaktan şikayet edebilir, üzülebilirdik, ama bu durumda demek ki vefasızlık, riyakarlık, inanılmazlık, güvenilmezlikten dolayı, yani bunların nazarında tuhaf sayılıyorsak, yakınması gereken biz değiliz...
İnsan, hiç bütün toplum hasta olduysa, mesela bir domuz gribi salgını varsa, "benim sağlıklı kalmaya hakkım yok, ayıp etmeyeyim de, ben de aşı, ilaç masrafı yapayım" deyip, gidip de bile bile bir hasta ile kucaklaşır mı?...
Ne bileyim işte, "ben de şu kafayı yemiş gibi yapayım" deyip, deli deli konuşup, davranmaya kalkar mı?...
Sıra geldi asıl soruyu, asıl problemi yazmaya...
O tuhaf olmayanlar, sağırlar diyaloğu içinde, körlerin fili tanımladığı gibi konuşup gülüşürlerken, muhabbetin tadını çıkarırlarken, vur patlasın çal oynasın kurtlarını dökerlerken, an gelir birbirlerine ana avrat küfrederlerken, tekme tokat girişirlerken ve sonra da hiçbir şey olmamış gibi yapıp, yine can ciğer kuzu sarması olabilirlerken, neden 'tuhaf' olanlar çoğunlukla azınlıkta kalırlar, neden ihanete uğrarlar ve en kötüsü birbirlerini çekmekte hep nazlanırlar, zorlanırlar?...
Dur bakayım, şöyle bir söz vardı galiba: "Kargalar sürüyle, kartallar yalnız uçarlar"...
Saygılarımla.
:) Bence gayet güzel böyle olmanız.. Tuhaf olun ki susmadan sorgulayabilin insanları.. Tuhaf olun ki.. insanların alacalarını görebilin.. Tuhaf olun ki gerçeği aramak için sebepleriniz olsun.. Ve umarım sizin gibi Tuhaf insanlar daha da çoğalsın.. Tebrik ederim.. Kaleminizin daim olmasını dilerim... Saygılarımla..
