HİÇ! GELMEMİŞ GİBİ,

• 5 Temmuz 2008 Cumartesi 18:59:40

Biliyorum artık sen hiç gelmeyeceksin.Kapıyı açan anahtar sesini duyduğumda kapılara koşmayacağım.Boynuna sarılıp küçük ama, içten bir öpücükle selamlaşmayacağız.Kapı sohbetlerimiz olmayacak. Bugün ilk defa bir daha hayatım da olmayacağını anladım. Sen koltuğun da değildin ,kül tabağı bile bomboştu.
Elime aldım! camdan bir tabak tı işte! ama, senin elinin izi duruyordu hala.Sanki elini dokunmuş gibi yüreğim sızladı.Gözlerim doldu banyoya koştum ağlamayacaktım, yüzümü yıkadım havluyu aldım işte! O bile sen kokuyordu kokunu içime çektim içim acıdı yokluğun banyodaki şu havluya bile sinmişti, İYİCE ANLADIM Kİ! SEN GİTMİŞSİN! Gözlerime esir olan yaşları özgür bıraktım gidişine saatlerce ağladım…
Karanlık çökmüştü dışarıya tıpkı yüreğime çöktüğü gibi, perdeleri kapattım nefes alamadım bir an!Camı açtım hemen.
Hafif esintili bir akşamdı.Gelişlerini beklediğim akşamlar geldi aklıma , kaç defa şu camda dönüşünü beklemiştim özlemle , endişeyle karışık ama,geleceğinden emin olarak.
Bu defa da eminim.Tek fark gelmeyeceğinden emin olmak. Her yerde senden bir iz bir hatıra,her eşyada anıların var! dokunduğum her şeyde ellerinin sıcaklığı duruyor hala kokun evin her odasına sinmiş ve sen yoksun!! hiç olmamış ,hiç bu odalarda yürümemiş yaşamamış gibi yoksun …
Sen sahiden de gittinmi ? beni hiç sevmemiş, bizi bitirmiş ,hiçe saymış gibi gittinmi? Gitmişsin anladım.sen çıkarken kapıdan sessizce hüzün girdi.
Şimdi ! camı kapattığımda odalarda dolaşacak sessiz adımlarla soğuk, soğuk
Biliyorum artık hiçbir vakit gelmeyeceksin.hüzün koltuğuna oturmuş YOKLUĞUNU SAVURUYOR DUMAN DUMAN ODALARA...
AyNuR