Kapıcı -2

• 14 Haziran 2015 Pazar 15:54:16

Anide gözlerimin önünde hiçbir zaman hatırlamak istemediğim o günler canlanmaya başladı.
Babam uzun zamandır bu sitedey di site görevlisi olarak çalışıyordu.. Görev yapan site başkanları ile herşey çok iyiydi. Babam diye söylemiyorum, site için gecesini gündüzüne katıp çok çalışıyordu. Bir gün bu kişinin ailesi siteden daire aldı. Babasının halasının eşi, vefat eden anneannemin öz amcasıydı. Dolayısıylada benim ve anneminde amcasıydı.. Annemin babası ile anneannemin amcası arasında anneannemin vefatından sonra evlenmesinden dolayı tatsızlık oluşuyor. Bu tatsızlık her geçen gün daha da büyümüş. Dayımda amcamın kışkırtması ile babamdan tamamen kopmuş.Hatta dayımın kızı olmuş dedem bunu hiç görememişti. Çünkü dayımla yengem göstermemek için herşeyi yapmışlar. Dedem torununu ilkokula giderken ancak görebilmiş. Dayım ve yengemin kışkırtması amcamın fişeklemesiye annem de babamın yanından ayrılmış dayımın evinden gelin çıkmış. Benim doğumuma 15 gün kala yeni anneannemin ısrarları neticesinde dedem bizimle barışmış. Amcam,annemin dedemle barışmasından sonra anneme ve bizede düşman olmuş. Dedem ve anneannem çok iyiydiler. Barışmalarına rağmen dedem hiçbir zaman annemin adını ağzına almadı. İşte bu ailevi gerginlik bunların siteye taşınması ile başka şekle büründü. Zaman için de babası site başkanlığına seçildi. İşte her şey yavaş yavaş bizim için değişmeye başladı. Babası, eniştesi olan amcamın öfkesini bizden çıkarmaya başladı. Sanki bütün olaylar sistematik bir şekilde ardı ardına sahneye konuluyordu. Zavallı babam ise herşeye öğüs gererek canla başla hayatını hiçe sayarak 7/24 çalışıyordu. Bu çalışmalarına rağmen bir kuruş fazla mesai ücreti alamıyor,izin hakkı kullandırılmıyordu. Her fırsatta babamı iğnelemekten başka bir şey yapılmıyordu. Babam, olanların sebebini sorduğunda, “işine gelirse,gelmezse çıkarsın” deniyordu. Amaç ,babamı bu kadar yıl çalışmasına karşın onun tazminat ödemeden çıkmasını sağlamaktı. Bir zaman sonra sözde yapmadıkları hakkında yazılı açıklama isteme faslı başladı. O kadar ileri gidildi ki yazıya cevap verilememesi için yazı tatil günü tebliğ edilerek bir günlük süre içinde cevap verilmesi isteniyordu. Derken bir gün babamın görevlerini yapmadığı gerekçesi ile işine tazminatsız son verildi. Babam kalp krizi geçirdi. Günlerce hastanelerde kaldı. Elimizde ne var ne yok tükendi. Tüm bunlar olurken bizim ailenin tüm yükü zavallı dedemin üstüne bindi. Bu arada zaten hasta olan babamın ikinci eşi anneannem de vefat etti. Dedem ve annem hastane köşelerinde gelgitle uğraşırken yoğun bakımda yatan babama birde felç geldi. Bir hafta içinde babam vefat etti. Zavallı annem de daha fazla olanlara dayanamıyarak altı ay içinde felç geçirdi. Annem de yoğun bakım da 25 gün yattı ve vefat etti. Dedemle ben kalmıştık. Zavallı dedemle birlikte çok zor şartlarda yaşıyorduk. Ben bu arada liseyi bitirmiş bir işte çalışmıya başlamıştım. Askerden döndüğümün haftasında da dedem vefat etti. Dedemin bir dostunun yardımı ile devlet dairesinde işe başladım. Çalıştığım dairede arkadaşlarımın girişimleri ile bir kızla evlendim.Bir kızım oldu.Ailemi daha rahat yaşatabilmek için hafta sonu ve resmi tatillerde bir dolmuşta şöförlük yapıyordum.
Tüm bunlar bir anda film şerdi gibi gözümün önünden geçti.
"Birader, yıllar sonra yıllardır unutmaya çalıştığım acılarımı tekrar deşmenin ne sana ne de bana bir faydası var" Adam elimi tutarak "Senin gibi benimde hatırladığımda acı duyuğum olayları hatırlamak inanki beni senden çok fazla rahatsız ediyor. Bunu söylemek zorundayım, sizin karşınıza çıkmak benim için kolaymı oldu sanıyorsun? Ben yıllarca babanın ambulansla götürülürken senin annenle birlikte onunla giderken bana öyle bir bakışın vardı ki,işte bu bakış nedendir bilmem ama benim yıllarca bu güne kadar sürecek olan vicdan azabım olacaktı. Dediğim gibi olanlarda ne senin nede benim suçum vardı." "Birader, ya artık beni bulmanın nedenini anlat yada ben gidiyorum" dedim. Masadan kalktım ki tekrar koluma sarıldı "Lütfen otururmusun? Herşeyi anlatacağım!" dedi. Masaya tekrar oturdum. Adam biraz su içtikten sonra anlatmaya başladı.

(Devam edecek)

Mustafa Arif Razgartlı