- 817 Okunma
- 4 Yorum
- 3 Beğeni
DÜŞ GEZGİNİ...
Anı yakalamakla mükellef olduğumu sansam da marazi korkulara yenik düşmek aslında tüm çekincelerimin alt yapısını oluşturan.
Temelin kuvvetli olması önem arz ediyor mu, desem ne cevap verirsiniz?
İnanın ki sormak bile külfet zira bırakın cevaptaki doğruluk payını yanıtlayacak bir Allah’ın kuluna rast gelmiyorum.
Ne kadar kurcalasam o kadar depreşiyor çekincelerim hatta boyumu aştı sığdıramadıklarım gönül odama. Her şeyde bir kusur aramak ne de olsa vazgeçilmezi çoğunun. Durağan seyrine inat hayatın dalgalar azgın ve çok tehlikeli.
Günlerden bir gün, demek fazlasıyla sancılı. Neden acaba o gün bu gün değil ki? Sürekli tehir etmek en can sıkıcı olanı belki de yanmaması için canımın kendimi buna koşullandırıyorum.
Neresinden başlasam da temizlense ayrık otları.
Neye el atsam ürkek bir tavşan misali can havliyle kavuşuyorum yakın bildiğim bir gölgeye hele ki kendi gölgemse bu sefer gölgemden kaçıyorum.
Derin mi derin bir bıkkınlık şekillendiren ki ömrü hayatımdan usanmış iken takatimden de oldum.
İsmi bile olmayan ne çok insan döneniyor alıcı kuşlar gibi.
Bazen ölüm meleğine rast geliyorum düşlerimde:’’Hadi’’ diyorum,’’daha gelmedi mi zamanı?’’
‘’Git başımdan. Daha erken vakit’’ deyip o bile geçiştiriyor.
Cezalandırılmak düşen payıma bu da yetmezmiş gibi en büyük cezayı yine kendim veriyorum. Kimse su dökemez elime bu konuda. Bilemezsiniz…
Halis munis miyim yoksa bir o kadar öfkeli ve bedbin?
Cevabını aradığım bile meçhul hayallerim gibi meçhul her şey ve herkes ve ben hepten karışmışım meçhullere.
Rol model olmak ne güzel ne var ki eşleştiğim kimse yok. Tüm derdim kendimle: Kendimi onamak belki de bir o kadar öykünmek en iyiye şahsımın el attığı ne olursa. Sanırım beni genç ve diri tutan tam da bu nokta.
Keşkeler’den mütevellit bir ömür bir ucu belki’ye çıkan bir ucu müphem. Ne var ki bunda, demeyi çok isterdim ve bir o kadar durağan bir ömür gelin görün ki içim kıpır kıpır. Gün değil ki yeni olan tam tersine her saat başı ayrı bir ben’e gebe. Dakikam dakikaya uymazken kestiremiyorum değil bir gün, bir saat sonrasını. Derken duyduğum pişmanlık bir dakika evvelinden uzanan.
Kımıltısı bile yeter zamanın devinirken yakalanmaz bir hızla. Ve kemirirken ruhumu muhalif düşüngeçler ve kaygılar. Harici ne varsa yetmezmiş gibi benlik katsayımın getirdiği o ağırlık bir o kadar hacimsiz ve şekilsiz.
Bazen bir düş gezgini bazen bir düş bezgini bazense kocaman bir boşluk sığamazken yere göğe…
Sevmelerin en güzeli belki de uzaktan meftun olmak hayaline ne varsa şekillendirdiğiniz ruhunuzda ki bir o kadar yorgun ve bıkkın sevmelerden.
Gitmekse en uzağına kaçmak yine de yakalanmak görünmez olduğunuza kani olmuşken.
Ulaşılmaz.
Korkak.
Ürkek.
Hatta dokunulmaz.
Dokunmak bir hayale ve bir hayalden ibaret olmak ve avunmak hayallerle yudumlarken sevgiyi ve ürkek düşlerin tedirginliğinde kaçmak yeniden ve biteviye merkezine oturtamazken pergeli ve sadece el yordamıyla çizmek alabildiğine yamuk ve savruk tıpkı ben gibi sayısız ben’den mütevellit.
YORUMLAR
''Temelin kuvvetli olması önem arz ediyor mu'' temeli olmayanın üstü ne kadar güçlü olur varın bu soruyada siz cevap bulun?
''Rol model olmak ne güzel ne var ki eşleştiğim kimse yok.'' ne malum belki farkına varamadığınız bir hayranınız sizi model olarak almakta düşlerinde yaşatmakta..bu soruyada bir cevap isterim
güzel yazınızı okudum lakin bir önceki yazınıza yazdığım yorumda siz kırdım mı ne?
''Her şeyde bir kusur aramak ne de olsa vazgeçilmezi çoğunun.'' bu cümle sitem doluydu.acaba dedim yorumuma alındı mı Hocam?
bu da ayrı bir soru
cevaplarını görmek isterim
saygılarımla
Gülüm Çamlısoy
hocam, asla... Ne demek kırmak bilakis MÜTEŞEKKİRİM. Çünkü sevgili hocam ve tüm samimiyetimle itiraf ediyorum ki; ben bu güzel okulun gönüllü öğrencisiyim ve hocam, a'dan z'ye her birinize evet üstüne basa basa söylüyorum ki her birinize teşekkür ve şükran borçluyum.
Üç sene dahi geçmedi üzerinden yazmaya başlayalı ve şans eseri sevgili Edebiyat Defteri'nin varlığını keşfettim. Ve üye oldum. İyi ki de olmuşum hocam. Öyle güzelliklerle kesişti ki yolum ve çok güzel insanlar tanıdım. Artık yeni bir dünyam vardı ve asla abartmıyorum çünkü her biriniz benim için özel ve önemlisiniz.
hocam lütfen her türlü yorumu yapın ve eleştirin beni. Buna ihtiyacım var en az sizlere ihtiyacım olduğu kadar.
Hocam, dostluğun üzerine hiç bir mefhum tanımıyorum ve gerçek manada içimdeki yazma isteği sizlerle bütünleşmekte.
Kusur addedilen ise hayat boyu maruz kaldığım bir mefhum hem de ta çocukluğumdan bu yana. bir o kadar acımam kendime ve yerden yere vururum kendimi.
Lütfen okumaya devam ediniz çünkü bu dünya benim artık ayrılmaz bir parçam oldu.
Sonsuz saygı ve hürmetlerimle değerli hocam.
Var olunuz.
Ve çok çok teşekkür ediyorum tüm kalbimle.
Gülüm Çamlısoy
Sevgimlesin her daim...
Var ol.
Neresinden başlasam da temizlense ayrık otları.
Neye el atsam ürkek bir tavşan misali can havliyle kavuşuyorum yakın bildiğim bir gölgeye hele ki kendi gölgemse bu sefer gölgemden kaçıyorum.
Derin mi derin bir bıkkınlık şekillendiren ki ömrü hayatımdan usanmış iken takatimden de oldum.
İsmi bile olmayan ne çok insan döneniyor alıcı kuşlar gibi.
Bazen ölüm meleğine rast geliyorum düşlerimde:’’Hadi’’ diyorum,’’daha gelmedi mi zamanı?’’
‘’Git başımdan. Daha erken vakit’’ deyip o bile geçiştiriyor.Kutluyorum saygı ve sevgilerimle..
Gülüm Çamlısoy
Bir anın belki de bir ömrüm izdüşümü...
Saygı ve selamlarımla...
Gülüm Çamlısoy
Var olun efendim.
Sevgilerimle...