Kabul olunmuş duam, hayırlısı diyemeyecek kadar şuursuzca sevdiğim.
Şimdi yolunu gözleyen değil mi başkası ve özlemle beklediğin delice.
Vuslatların ona duaların da tabi.
Uyandığında ilk aklına düşen, kim bilir belki de saçının telidir yüzüne düşüpte uykunu bölen.
Ne garip oysa: sen değilmiydin başkası mümkün değil, olamaz diyen.
Şarkılar başkasını düşündürür olmuş zihnine
Çaresizliğine çare, derdine dermanı buluvermişsin meğer.
Teselliyi bulman hiç zor olmamış demek
Aşk acısı öldürmez bilirim de sana değmemiş bile
Her yol sana çıkmışken, her düş seni sarmışken bende , sende hep teğet geçmiş meğer.
Oysa benim ruhumun derinliklerinde bir çatlak var sanki sana dair. Yerini bulamadığım , kapatıp sıvayamadığım. İnceden sızıyorsun gönlüme, yüreğime. Bitmek bilmedi ya hatırlayışlarım, aklımda taşıyışlarım. Sızlıyor ya hani hala içim, hiç bitmedi ya hani sana olan sevgim, nefretim. O bilinmez o görünmez çatlaklardan yer bulmuşsun kendine. Benliğim sen dolmuş bu sebepten. Bunca yadırgayışım, yalpalayışım bu dertten.
İşte bu yüzden ; Allak bullak oldu ya ruhum, hislerim
İnanmak değildi zorlandığım aslında, elbette bir başkası olabilirdi hayatında. Böyle tarumar eden iddialı sözlerindi tarafından sarfedilen.
O " asla" lar , " imkansız" lar vardı hani. Teksin" sonsun" ve diğerleri
Mesele yanılman değil inan, sorun şu ki
İnanmıştım her bir harfine de satırına da
İşte bundan algılayamayışım , işte bundan sorgulayışlarım . Zannetmeki sözlerinin doğruluğundandır şüphem. Gösterdi yaptıkların, dürüstlük noksanını, zorum kendimedir bilesin. Bilesin ki ,
Fikrimi, aklımı terkedip gittiğim unutup almadığım yeri aramaktayım.
Çıldırmamak , aklımı da yitirmemek için yazıyorum artık, gözlerimden sicim gibi boşalırken gözyaşlarım.
Bu kadar mı körmüş gözlerim, aklım mantığım bu kadar mı iş görmezmiş. Saf tanımı beni de mi kapsarmış. . .
Uzayıp gidiyor böyle cümleler ama Hayıflanmalar kattın hayatıma, elimdeki tek gerçek bu .