Şimdi siz gülümsemeye çalışırken en içten sebeplerinizle ve çevrenizdekileri bir dost yerine koyarken en pürü pak hallerinizle ve ben giderken ellerinizden kayarak ne umurunuzda olacak nede dünya halinden üzülmeye vakit bulacaksınız. Zamanın en korkunç hallerinden bıkıp da çekilmek isterken köşenize nasıl da engel olacak kapitalizmin en deli oyunları hayallerinize .. siz şimdi ben kaçıyorum diye güleceksiniz ama işin tuhaf tarafı sizin sandıklarınıza sarılacak ve avunacaksınız, pembe gözlükleri takıp tam bir fiyasko olan hayata gözlerinizi kısarak bakacaksınız ama kaçamayacaksınız acı sondan. O zaman hüsran bütün kalplerinizi kaplayacak. Siz şimdi ben gidiyorum diye üzülmeyeceksiniz hatta gözlerinizi benim yoluma çevirmeyeceksiniz bile ama ben kalbimi bulmaya gidiyorum, nereye koydu isem küflenmiş hayallerimi onları yıkamaya gidiyorum ve nereye saklamış isem kalbimin en solunda atan damardaki adamı işte onu elimle koymuş gibi bulmaya gidiyorum. Size de başarılar diliyorum devir daim olan hayatınızın en kuytu köşelerinde bulunan yüzleşmeye korktuğunuz korkularınız ve hayallerinizle olan savaşınızda.