1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
551
Okunma
Bazen şiirlerimi,bir kadına yaraşır zarafetle yazmadığımı biliyorum.Bir Bukowski olmak da değil derdim..Lakin öyle kibarca örselenmişim ki,tam yumruklarımı çıkaracağım,tepeleyeceğim birilerini..Bana yakışmaz ki?Susuyorum..Sonra şiir yazmak geliyor aklıma.O sen değilsin ya..Bağır bağırabildiğince...Herkesin herkesi delirtebildiği zamanlarda hiç üslubumu bozmadan verip veriştirebileceğim tek yanım şiir.Sankim de o kadar kalem efendisiyimdir içselimde.Lakin meyve-onca beklediğinde-olgunlaşıyor ya zamanla-dalında,Dal da eğiliyor ya size doğru ağaca rağmen..Diye diye,bir felsefe yapıyorum işte,öğretilerimin içinde kendi kendime:))
Cevap Yaz