Seni gördüğüm o günden beri sana anlattım duygularımı. Sana beni anlatmaya çalıştım. Aradığım aşk neydi? Bana aradığın aşk ben değilim dedin. Aradığım bir aşk mı vardı benim? Ben bunu bilmiyordum. Bilmiyordum çünkü istediğim sadece senin sevgindi. Düşünüyorum hala aradığım aşk nasıl bir şeydi ki sen o değildin?
Anlamadım.

Arada sırada moralin bozulsa düzelsin diye şakalar yapardım. Kendimden beklediğim esprileri bulur çıkardım. Sırf sen gülesin diye. Çocuk diye takılırdın bana.
Anlamadın.

Sigara içmeme kızardın ben de senin parfüm sıkmana. Sen hayata yorgun bakardın, ben keşfedilecek neleri var hâlâ diye merak ederdim.
Sen her güne kaybetmiş olarak başlardın, ben neler kazanabilirim diye çırpınırdım.
Anlaşamadık.

Canın sıkılsa etrafındakilere çatar, suçsuz yere çoğu kez olmadık şeylerden kırardın, ben canım sıkılsa susar, “öfkeyle kalkan zararla oturur” diye düşünüp; sakinleşmeye çalışırdım.
Tartışamadık.

Siyah ve beyazların vardı. Başka rengin yoktu. Birileri ya çok iyiydi senin için ya da çok kötü. Oysa her insan biraz iyi biraz da kötüydü. Hatta bencildi biraz da.
Bizcil olamadık.

Aradığım aşk neydi? Aşkın çeşidi de mi vardı?
Bulamadım.

M.Ö./2008
kahramanmaraş