N-ASIL OLAYIM?

• 24 Mayıs 2015 Pazar 00:46:05

Bana “Nasılsın?” dediğinde, benim nasıl olduğumu merak ettiğini sanırdım hep, iyi olmamı istediğini, iyi olmam için de aşkıma karşılık vereceğini düşünür, senin için iyi olacağıma, bizim için iyi olacağımıza kendime söz verirdim. Sevgisizliğinden ötürü kendimi kötü hissettiğim zamanlarda bile “İyiyim.” derdim.

Ağzından çıkan her sözcük benim için kutsaldı ve öylesine söylenmiş sözler değildi, çünkü sen benim kutsalım, sevdiğim, sevgilim, aşkım… Kısaca sen benim her şeyimdin. Sen de bana hep “Her şeyimsin benim.” derdin.
Senin her şeyin olduğunu bilmek bana güç verirdi. Sen gittikten sonra anladım, hiçbir şeyimin kalmadığını, ne kadar fakirleştim ben sensiz.
Şimdi sen mi benim her şeyimdin, ben mi senin hiçbir şeyin?

Bana “Nasılsın?” diye sorduğunda; sana sensiz zamanlarda kötü olduğumu, sevgine ihtiyaç duyduğumu anlatmıştım.
Zaman kendini anlamsızlaştırmıştı yokluğunda.
”Nasılsın?” senin ağzında anlamı olmayan öylesine, sıradan bir sözcükten ibaretmiş: aşk gibi, sevgi gibi…
Her gece son sözün: “Görüşürüzdü.”
Bu ‘görüşürüz’lerden, beni görmek istediğin anlamını çıkarır dururdum, beni sevdiğini, bu sevgiyi bana söyleyemeyecek kadar gururlu olduğun gibisinden ütopik hayaller kurardım.

Sonradan anladım ki “Görüşürüz.” de senin ağzına yapışmış öylesine bir sözmüş, beni görmek istemenle hiç ilgisi bile yokmuş, beni görmek isteseydin zaten bir yolunu bulurdun. İki elin kanda olsa bile gelirdin. Kaldı ki ellerin de zaten kanlıydı cinayet mahalinde, ben hep katili başka yerde aradım.

Ben gözlerine bakarken bile sen beni göremedin
Ben seni aşka kör halinle bile çok sevdim, nankör…

Aşkımızın ilk günlerinde, birbirimize bir söz vermiştik hatırlıyor musun? Birbirimize asla, ne olursa olsun yalan söylemeyecektik. Bu “Nasılsınlar, iyiyimler, görüşürüzler…” hep yalanmış.
İkimiz de büyük birer yalancıymışız.
Sen gittikten sonra ben hiç iyi olmadım, olamadım… Kötüyüm, sensizim, tüm düşlerim yıkıldı altında kaldım ve çöküşümün sebebi de sensin.

Yıkan da gel, demiştim geçmişinden
Sen, tüm düşlerimi yıktın da gittin
Ben de altında kaldım tüm düşlerimin
Ve gülüşlerim de sen de emanet kaldı.

Bugün yine beni aradın ya da ben seni aradım, her nasılsa “Nasılsın?” dedin, ben de sana utanmadan yine yalan söyledim “İyiyim.” dedim. Ben de sözümde duramadım, bağışla..! İyi değilim aslında.

Sen benim her şeyimdin
Gittin …
Hiçbir şeyim kalmadı
Şimdi çok fakirim
Sen ne kadar zenginsin yokluğumda?

Yaramaz çocuklar gibiyim.
Ağzımın kenarında bir damla aşk.
Seni suçluyorum aşksızlıkla.

İyi edemeyeceğim bir insana neden “Nasılsın?” diyeyim ki?

En beğeneceğin şarkımı armağan etmiştim sana:
Kalp atışlarımı..! Sen aşkıma sağırmışsın anlayamadım ama

Nasılsın, diyordun ya bana “n” harfim
Benim asıl olayım sendin
Fotokopi aşklar uğruna bizden n-asıl sen vaz geçtin…
2014-İstanbul