" DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN " Hıhh

Günler haftalar hızla akıyor bu sanal alemde. Daha dün çocuktum, sonra genç ,arkasından olgun, sonra da dolgun ve yaşlı. Yaşı küçük olan , kendisinden bir kaç yaş büyük olanı, moruk görüyor adeta .
"Kaç doğumlusun?"
"22 Mayıs 1950"
"Haa ben de 1950 doğumluyum . Ama ben ,Kasımda doğmuşum. Yani senden beş ay küçüğüm "
Hıyara bak. Beş ay küçükmüş. Ulan buldog köpeği gibi sarkmış suratın, göbeğin değirmen taşı gibi. Popon sinema koltuğuna sığmıyor , bir de benden beş ay küçükmüş. S.ktir git ulan.
"Kuş ötüyor mu kuş? "

Hiç unutmam , Kuleli Askeri Lisesi ikinci sınıftayız. Alemdağ Ormanlarında kamp kurmuşuz. Ağır bir eğitim var. Bir Cumartesi günü , yere serilen çadır bezinin atrafında toplanan mangamız , silah bakımı yapmakta . İzin yok iki ay kadar.
Bizim Takım Komutanımız Teğmen Barbaros , sivil elbiselerini çekmiş, 28 paça , cepsiz İspanyol pantolon , kuzu yaka desenli gömlek ve lort ayakkabıları ile pilot gözlüğünü de takmış, sessiz ve derinden bir yürüyüşle izine çıkıyor. İzin alamayan ve başımızda duran diğer teğmen Arif;
"Nereye oğlum böyle ? Kokun taa buralara geliyor, anlayalım yani? "
Barbaros Teğmen iki elinin işaret parmaklarını birbirine sürterek bir kızla randevusu olduğunu anlatıyor. Bizler önümüzde, sökülmüş tüfek, üstüpü ve yağ içindeki ellerimizle donmuş bakışlarla, mal mal Barbaros Teğmen’e bakıyoruz. Biraz da kıskançlıkla;
"Yuh ulan , biz burada bakım yapalım, güneşin altıda canımız çıksın sen izine çık. Ayıp be"
Bir diğeri; " Ulan koskoca teğmen olmuşsun , hala daha kız peşinde koşuyorsun be . İnsan yaşından utanır."
Manga komutanımız Celal Küncü ;
" Yok abi, yok ya. Kız bunu ne yapsın ? Anlamıyorum ki, bu adam utanmıyorsa kızlar da mı utanmıyor? "
Oysa Barbaros Teğmen henüz 22 yaşında ve oldukça da yakışıklı bir erkek . Ama bizim gözümüzde koca bir adam. Kızlarla dolaşma yıllarını çoktan geçirmiş, artık evlenmesi , çoluk çocuk sahibi olması gereken bir adam. Bir de sonradan gördüklerim, vay anasını...

Ya çocuklar bu pasta da neyin nesi? Ben bundan bir parça bile yiyemem ki. Gestapo doktoru dahiliyeci , şekerim yüksek diye her şeyi yasakladı. Sadece marul, salatalık , leblebi ve verdiği ilaçlar serbest. Keşke pasta yerine kiraz alsaydınız. Hani pek de ucuz değil ama hiç değilse yiyebilirdim bir avuç kadar.

Motorcu dostlarım da beni yalnız bırakmadılar. Hepsi benden genç ve aslan gibi çocuklar. Bazıları evlendi de , yeni motorcular doğurttular. Şu çenesi düşük Yamaha Fazer’ ci yine iğneli iğneli konuşuyorlar ;
"Ya abi be , sana artık Gold Wing yakışır. Bu göbekle , motor altında ıslanmış sıpa gibi kalıyor. Hani diyorum daha baba bir motor , sana yakışır diyorum da"
"Ulan puşt, benim göbeğim senin bildiğin makarna , pilav göbeğine benziyor mu? Ben bu göbek uğruna ne kuzular , ne kebaplar, ne rakılar feda ettim be. Bırak, 65 yaşında biraz da göbeğimiz olsun. Tek kötü tarafı, sizinle bir yemeğe gitsem , hemen garsonlar en yağlı müşteri diye hesabı önüme sürüyor, o kadar."

Şu gruba yeni katılan kız, bana mı gülümsüyor acaba? Durmadan fıkralar anlatıp , onları güldüren konuşmalar yapıyorum. Belki de, ona dedesini hatırlatıyorumdur. Ah ulan gençlik ah. Bana gülümseyecektin de, ufak bir pas atacaktın da, sana yapışmaz mıydım bataklık sülüğü gibi, yavru ceylan . Bir de bu güne bak, surat pörsüdü, 5000 m koşusunu , boksta İstanbul birinciliğini kazanan , bu çırpı gibi bacaklar benim eskiden çimdik atılamayan o eski bacaklarım mı?

Hain bir çark hiç durmadan dönüyor dostlarım . Her silkelenişinde bazen aşağıdan bazen en yukarıdan o karanlığa düşüyor ins cinsi. Acımasız çark her zaman üzeri dolu ve mağrur. Biz çaresizler sıkı sıkı tutunmuşuz hayat olgusuna. O çarkın bizi üzerinden atamayacağını sanarak . Kimsenin ömür denilen yaşam süresinde torpili yok , bazen yavaş , bazen hızlı atlayacaksın bu çarktan.

Kul hakkı yemediysen , Allahın yarattığı canlı ve cansız her şeye saygılı olduysan ve ömrün insanların hak ve mutluluğuna adandıysa , korkma ! Ölmek asla son değildir.

Doğum günümü kutlarken , içinden;
" Ulan bu yaşa gelmişsin , hala çalışıyorsun. Git evine otur. Parayı ne de çok severmişsin . Geberecen ulan, geberecen " diyenlere,
"Herife bak , gran tuvalet giyinmiş, ceketinin de cebine de mendil sokmuş . Seni bu yaşta kimne yapsın lan moruk" diye düşünen sevgili yavşak dostlarıma ayrı ayrı teşekkür ederim.

Sizlerle kalmak , sizi yaşamak, yine de güzel.
Sağ olun ,var olun dostlarım.


E. Yaşar OVALI 22 .05. 2015