KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Moda'dayım Moda ya.!
Sıcak bir yaz sabahı, mayıs çiçeklerinin kokusuyla uyanmak güzel di.
Bu güzel havayı evde harcamak akıl karı değil deyip, gezme planı yaptım. Zaman zaman moda semtimizi çok özlerim çalışma hayatımın bir kısmı Kadiköy’de geçtiği için kalben özlemim olur. Her sokağında yılların izleri vardır.İdil Biret’in evinin önünden moda burnuna yürümek ne keyiftir benim için.
Haydi gezelim dedik
Aldık başımızı geldik Moda ’ya.
Güneşli bir hava her yer cıvıl cıvıl, liseli kızlar gülüyorlar neşeli ,melek gibi yüzleri. Takıldı gözlerime yırtık pırtık pantolonlarında parçalanmış dizleri. Sağıma bakıyorum aynı soluma bakıyorum aynı. Kırmızı ışığa da yakalanmıştım, isabet oldu bir defile izliyorum ki, gözlerimle o yırtılmış parçalanmış giyiseleri modelini çizmeye başladım , çünkü eve geldiğimde makaslıyacağım kot pantolonlarımı...
Birden annemin sesi geldi kulakalarıma, ah beni rezil mi edeceksin kızım, okula böyle gidilirmi.? bir telaşla okul önlüğümün yırtılmış kol dirseklerini yamamaya başladı, olsun hırkamı giyerim dedim. Kaşlarını çattı yamalı giymek ayıp değil yırtık giymek ayıp demişti. Ve yıllar ve şairimiz Cahit Sıktı Tarancı’yı da hatırlattı bana.’Zamanla nasıl değişiyor insan’ derken şairimiz mısralarına bu güzel sözlerini eklerken değişimi hissetmiş meğer...
Moda burnunda çayımı yudumlarken derin derin derinliklere dalmışım , tel çaldı bir arkadaşım , nerdesin sana kahve içmeye gelmek istedim dedi, Moda’dayım dedim, anlayamamış, bir kez daha sordu, defile izliyorum canım Moda’dayım moda ya ..!
Sevgilerimle...
Oya Gedik
Moda Sahil
YORUMLAR
dudagimda gülümsemeyle okumusum yazinizi kizimin anne niye gülümsüyorsun demesiyle fark ettim,yazinizi gösterdim oda gülümsedi ..genclik iste her sey yakisiyor sizlere tabii abartiya kacmamak sartiyla...tebrikler böyle tatli anlatim tarziniz oldugu icin...
Moda öncelikle toplumsal bir beğenidir.
Çabuk değişebilen çok kısa sürelidir.Moda bana göre kişinin kendine yakışanıdır.Bazı moda tasarımcıları da acı ve hüzün vermektedir...
Sevgili Moda semtimiz , seni adım adım gezerken, farklı bir defileye tanık olunca gözlerim, mavindeki yelkenleri, karbeyaz martıların şovunu,mis kokulu iğde ağaçlarının çiçeklendiğini görmemişim . Ve limonlu dondurmanı yemeği unutmuşum.Çayımı yudumlarken birçok değişimlere rağmen ,seni hala çok sevdiğimi biliyormusun..?
Oya gedik tarafından 5/21/2015 12:59:25 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ne kadar doğru diyor yazınız Sevgili Oya.
Bir Hocamız vardı, kendisini çok severdim. Bugün hayatta yapmış olduğum doğru olan çok şey, en az annem kadar, kendisinin de eseridir derim her zaman.
Giyimimden, kuşamıma, oturuşumdan, kalkışıma, boynuma aldığım şalıma, fularıma, taktığım gözlüklerimin kıyafetimle renklerime uyumuna dek her şeyi onun eseridir diyebilirim.
Sınıfa girişini dört gözle beklerdik diyebiliriz. Türkân Hoca gelecek de, acaba bugün ne giyecek?
Ki o zaman İstanbul şimdi olduğu gibi mağazalarla dolu değildi, yine de Türkân Hocamızın döpiyesleri adeta konuşurdu.
Bir de şimdi bakalım.
Sahiden de yırtık pantolonlar, göbeği açık bluzlar...
İstanbul Ağlıyor,
Ağlıyor ama konuşamıyor. Konuşabilse kim bilir neler diyecek.
Oya gedik
Giyimimden, kuşamıma, oturuşumdan, kalkışıma, boynuma aldığım şalıma, fularıma, taktığım gözlüklerimin kıyafetimle renklerime uyumuna dek her şeyi onun eseridir diyebilirim.
Bizlere örnek olan kıymetli annelerimiz babalarımızdan sonra, öğretmenlerimiz gelir. Ve o güzellikler kuşaktan kuşağa yansır...
Yorumlarınız öyle içten öyle güzel ki çok mutlu oldum küçücük yazımı kitaba dönüştüren...Saygılarımı bıraktım efendim...
Oya gedik
Yorumlarınız öyle güzel öyle içten ki, benim küçücük yazımı kitaba dönüştüren. Kalben tşk.ler eder Saygılarımı sunarım efendim...
AYSE 09
sizin yazınızdan esenlendim ben de birkaç satır yazı verdim uğrarsan mutlu olurum
saygı sevgilerle
Küçücük bir yazı.
Ne kadar çok şey anlatıyor.
Ve,
o eli öpülesi annenin bir tek cümlesi,
hayatı nasıl da özetliyor.
''Yamalı giymek ayıp değil, yırtık giymek ayıptır.''
Ah eskiler ah!...
Ne çok şey vardı aslında onlardan daha öğreneceğimiz.
Ne çabuk göçüp gittiler; bizler ne çabuk büyüdük.
Oya gedik
ne çabuk göçüp gittiler de bizlere çok şeyler öğretip hemde ,bizler ne çabuk büyüdük demişsiniz, çok haklısınız , ayrılıklar hemen büyütüyor bizleri...
Yorumlarınız öyle güzel öyle içten ki, benim küçücük yazımı kitaba dönüştüren. Kalben tşk.ler eder Saygılarımı sunarım efendim...
Her hafta sonu 11 de iskeledeki saatin altında buluşurduk arkadaşımla.
Sonra bomanti çay bahçesine giderdik. Orası kadınlar plajını yukarıdan gören bir yerdi.
Sonra mı ne yapardık ? Şehir tiyatrosuna gider oyun seyrederdik. Oyun sonu meydana iner iken sağdaki
bozacıdan boza içer, Üsküdar dolmuşlarıyla evlerimize giderdik.
Bazende Selimiye ordu evinde buluşur sohbet ederdik.
" Hey gidi günler hey" dedirttirdi yazınız bana.
Ellerime bakıyorum bomboş. İleriye bakıyorum gelecekle ilgili hiç bir hayalim kalmamış.
Dönüyorum geriye geçmişte yaşadıklarımla avunuyorum,
Duygulandırdınız beni Oya Hanım...
Sağ olun...
Oya gedik
Bu arada siz değerli kalemlerden aldığım birbirnden güzel yorumlar küçücük bir yazımı kitaba döndürdünüz..
Kalben tşk.ler eder Saygılarımı sunarım...
Moda hem oğlumun hem kızımın oturdukları, dolayısıyla yılın birkaç ayını geçirdiğim semt. İyice kalabalıklaşınca eski sevimliliği kalmadı ne yazık ki... çocukların ısrarı olmasa gitmem... nerede o çay bahçesinde çayımızı kahvemizi içip plajında yüzdüğümüz moda, nerede şimdiki taşlı sahil. Gençlerin de moda olsun diye yırttıkları kot pantolonla sevimli olm)ak gibi bir kaygıları yok, mevcut iki lisede de çığırından çıkmış kızlı erkekli çeteler... Tabii ki zevkler ve renkler farklıdır, sizin beğendiğinizi beğenmeme gibi bir hakkım var...:) Yazınız keyifle okundu, çok güzel yazı tarzınız var....tebrikler...
Oya gedik
Bu arada siz değerli kalemlerden aldığım birbirnden güzel yorumlar küçücük bir yazımı kitapa döndürdünüz..
Kalben tşk.ler eder Saygılarımı sunarım...
