Yanlız Adamlar

• 16 Mayıs 2015 Cumartesi 23:55:57

Yanlız kalanlar her zaman adam olanlardır, gerçekten sevenler ve çok düşünenlerdir sevdiğini.

Adam olanlar her zaman yanlızdırlar, bir cafede, sokakta, otobüste ve bir park taburesi üzerinde. Hiç bir zaman düşünmeden ağlamazlar çünkü onlar her zaman en çok düşünenlerdir. Çok sigara içerler ne kadar içtiklerini bile bilmeden, zamanın ne kadar geçtiğini saymadan, hangi günde olduğunu bilmeden yaşarlar.

Çok sevmişlerdir belli ki, çok ağlatılmışlardır, çok aldatılmışlar.

Garsonluk yaptığım cafenin birinde denk geldim bende böyle bir adama, her gün geliyordu ve her gün aynı masada oturuyordu her zaman ki yerinde en arka masada. Yüzü hep asık, iki parmağı arasında her 5 - 10 saniyede dudağının arasıylada birleşen sigarası hiç eksilmezdi. Ne zaman yanına gitsem ’’ Bir çay daha alabilir miyim kardeşim ? ’’ dedi. Ne zaman birşey soracak olsam, yanlızlığının verdiği hisle gizli saklı ağlayışları engel oldu bana. ’’ İyi misiniz ? ’’ diye sorar oldum bir an ama duymadı sanırım yada duymak istemedi. Tekrar gittim yanına ve tekrar çay istedi benden. O kadar çok içiyordu ki çay ve sigarayı artık istediği her çayı ben gizli saklı ikram ettim ona. Bu sefer soracaktım çünkü merak ediyordum bu adamı hergün buraya getiren ve hergün yanlız gelip birşeyleri bekliyorcasına gözlerinin ha geldi ha gelecek diye etrafı kolaçan etmesini merak ediyordum ve mesai saatim bitmişti biraz tereddütlüydüm ama gidecektim yanına öyle niyet etmiştim çünkü. 2 bardak çay aldım elime ve o adamın yanına doğru gittim. ’’ Müsade varmı abicim ’’ dedim, ’’ buyur kardeşim tabi ki buyur ’’ dedi. Tanıştık sonra ve ilk fırsatta ona ’’ Sizi hergün buraya getiren ve o sigaranızın sönmesini istemeyen biri mi var ? ’’ diye sordum ve bana gülümseyerek ’’ Ne o rahatsız mı ediyorum yoksa sizi ’’ deyip ’’ Sevdiğin biri var mı ? ’’ diye sordu hemen. Bende ’’ Evet ’’ dedim. Biraz durduktan sonra bana ’’ Hiç vazgeçme olur mu ? Hayatta en çok insanı İnciten aslında var olduğunu bildiğimiz şeylerin yok olmasıdır. Çevremizde o kadar çok insanlar var ki, temiz yüzlü kirli insanlar. Çok çabuk kanarsın aman diyim kardeşim sakın kimseye güvenme, Var olduğunu seni ıslatan yağmurların hissetirmesi bile yeterli gelir yoksa zamanı gelince. ’’ Dedikleri çok anlamlıydı ve içtendi ne diyeceğimi bilmiyordum ama ona ’’ Peki sizi her gün buraya sürükleyen ne ? ’’ diye sordum, ve bana öyle bir cevap verdi ki aslında seviyormuyum yoksa yanlız kalmaktan mı korkuyorum diye düşündüm bir an ve bana dediği şey ’’ Ben varlığımı yanımda her zaman olacağını sandığım insanın yanında hissettim her zaman ve ondan sonra hiç bir şeyin benim varlığımı hissettirmesine izin vermedim, neden mi burdayım her gün ? Çünkü ondan sora ilk yağan yağmurun varlığımı hissettirmesini istemediğim zaman denk geldiğim yerdi burası ve ne zaman gözümü açsam uykudan yağmur yağacak gibi oluyor ve soluğu burda alıyorum ’’ dedi. Sustum öylece, sigara paketine elini uzatacak gibi oldu ben ikram ettim. O kadar çok sustum ki bir an kalkıp gitmek istedim ne bileyim uzaklaşmak istedim herşeyden herkesten, ve müsade istedim çıktım gittim ordan çok düşündüm bir çok şeyi hemde. Hayatta aslında bir temiz sayfadan ibaret bizde hem bir el hemde bir kalem, çizdiğimiz yolları kalbimizle çizdiğimiz için yön bulamıyoruz, aklımızla hareket edip kalbimizle çizmek gerekiyormuş her yolu.

Hiç birşeyin benim olduğunu düşündüğüm oldu mu ? Bilmiyorum, aslında olmuştur ama sahip olduğum şeylerin kıymetini bilmediğim için kaybetmişimdir. Bazı insanlar mutlu bir hayat için savaşırlar, severler, sahip çıkarlar ama karşılarında ki insan sahip olduğu şeyin değeri bilmediği için kaybeder çünkü o insanların amaçları farklıdır, Çünkü o insanların korktukları şey YANLIZ kalmaktır. Korkulan herşey başa gelir ama isteyerek olur bu, ne kadar çok sever ve korkarsan hiç bir zaman sahip çıkmazsınız, sahip çıkmayınca da benimsemezsiniz sonrası malum kaybedişler üzerine yıpratılan yanlızlıklar olur. Unutmak istersiniz ama aslında unutmak yerine onu görmek, onunla bir defada olsa karşılaşmak istersiniz bazen de korkarsınız bundan, işte korktuğunuz için, yine aslında isteyipte istmediğiniz şeylerle karşılaşırsınız, onu görürsünüz, ona sarılmak, kokusunu almak ve ağlamak istersiniz hatta ağlarsınız da. Hani cafede tanıştığım adam vardı ya şimdi onu daha iyi anlıyorum, yağmurdan hiç kimse kaçamaz aslında ama sevdiğimizi gördüğümüz zaman akacak olan yağmurdan kaçarız, çünkü bize varlığımızı hissettiren tek şey onu düşünüpte akıttığımız göz yaşı yağmurlarıdır.