Uçları kırılmış bir aşkın telisin sen. Kopartmalıyım seni, saçımın her telinden. Lüle lüle düşse de hasret omuzlarıma, rüzgarını es geçmeliyim. Defetmeliyim, lodosların kadar meltemlerini. Darmadağın yaşamak istediğim duyguların doygunluğunu, artık omuzlarımda taşımalı ve asla ’ Offf’ dememeliyim. Tarağın dişleri geçse de saç köklerime, geçmişin dudak izleri diye, gülüp geçmeliyim. Sona ermeli artık, ayna önü tutsaklığım. Saadet kırıntısı idi ise de gözlerimde seni arayışlarım, Kirpiğimin, gözümün raylarından katar katar geçişlerinde, ıslak ve flu kalmalıyım.

Kâbemin sanemiydin saltanat döneminde
Kalmadı gözlerimde nemin de önemin de.
Yüce Tanrım seni de zalime zebun etsin
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

Alnına kara çalınmış bir aşkın maskarasısın sen. Alnımdaki çizgilerin izini sürerek, yol haritamı bulmalıyım artık. Utancın kıvrımlarında, başım önümde tökezlemeden yürüyerek, kendimle gurur duymalıyım. Saçımdan alna süzülen o helal damlaların, hakkını verdiğimin iç huzuru ile kendime daha sıkı inanmalı ve yorulduğum yerde, kendi hanım da konaklamalıyım. Şakaklarımın gölgesi aydınlatmalı, içimde bastıran karanlığı. İzime kurşun sıkan sancılara, sen gibi oyun oynayıp, şaşırtmaca yapmalıyım. Tayin edilmiş kaş kaldırışlara şerh koyup, Alınımın değiştirilemez anayasası kaderi, binlerce kez şükrederek, imanımdan sayarak bahşeden Rabbime, sabırla yaslanmalıyım.

Sen de bir gece otur başbaşa namerdinle
Öptüğün dudaklardan kuyruklu yalan dinle.
Kıyasla öncekinle, savaşa dur kendinle,
Benden eksik olmasın acın da matemin de.
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

Repliksiz, pandomim bir aşkın amatör oyuncususun sen. Susman gereken yerde konuştun, konuşman gereken yerde sustun. Seyre durduğum ise şiirimsi oyunlarınmış meğer. Sahnede sen vardın... En ön sırada ise tek seyirci olduğumu sanıp aldanan ben. Gözüme indirdiğin perdenin karanlığındanmış, ardımı görmeyişim. Favori seyircilerinle, çaktırmadan götürdüğün tek biletli oyunda, tek seyirci olduğuma kendimi nasıl da inandırmışım. Hangi gafil anımın gümbürtüsünden duymadım ’ Bravo.’ ve alkış seslerini? Nasıl olmuştu da, perde arası vermeyen oyunundan kıl kapmamışım!!! Anlatmak istediklerini dikkatle izlemiş ve şiire yormuştum oysa... Bu yüzden rakamsal düşüncelerden sıtkını sıyıran yüreğime, düşsel bir açıklama yapmalıyım şimdi.

Senden besbeterine düşsün ki muhabbetin,
Gözlerinin önünde oynaşsın muhannetin.
Sana dersini versin en rezil ihanetin,
Sen de hüsrana uğra ömrünün her deminde
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

Rahman ve Rahim olanın, suratıma anısızın inen muştasısın sen. Şiiri büyük söylemişim. Mısraları kıtlıktan çıkmışcasına, kocaman kocaman yutmuşum meğer. Seni öyle derin sevmişim ki, gözümü kırpmadan yaptığım on üç şiir ikramım bile umurumda değil. Kaldı ki: şiir yüreğin en paylaşılmazlarından biridir bilirsin. Buna rağmen, içimin derinliklerinden çıkamayışıma verdiğim tek anlam, sana tuttuğum ömür orucumun, aşkın kan şekerinin düşürmüş olmasıdır. Geçirdiği zafiyet bizi unutturduğu gibi, bize de sen ve beni geri verdi. İadeli taahhütlü bildirmlerle, göstere göstere yaptı bunu. Artık ne aşk ne de ömür orucu tutuyorum. Kendimi silkelemem lazım. Acıma katlanmak kolay olmasa da, dirayetimi korumam, sana dair alışkanlıklarımdan kurtulmam lazım.

Sen de elin bir anlık zevki uğruna satıl,
Sen deryalar bağışla, bir damlaya aldatıl.
Bir iki koklan atıl, yosmagüllere katıl.
Dinmesin gözlerinden elemin de nemin de
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

Sen derin sevmelerimden doğan uçurumumsun. Ya düşüp parçalanacağım şiirlere ya da uçurumun başında, hayata gıcıklığına gülümseyip, acıma, kanayan yanlarıma kulak asmayıp, yoluma devam edeceğim. Seni Allah’a havale edip bağışlayamazken, söyle eyyy ömrümün orucunu bozduran, seni, yürek soframdan kaldırınca, ruhuma zorlayan açlıkla susuzluğun titretişlerinden doğan halsizliğimi, sana nasıl anlatmalıyım?..

Dostlar başından ırak bir gönül kazasısın
Girdiğim son günahın en ağır cezasısın.
Sebep sensin, âhını aldıysan rızasızın
Oyunusun bahtımın en kara döneminde
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

Dilerim acıttığınca acı, yaktığınca yan, oynadığınca oynan, yıktığın güvenimce güvensiz kal, pişmanlığın doruğunda saçlarımı yolduğumca, saçlarını yol, oynadığın oyunlarınca oynan emi... Yeri geldiğinde hep dedim değil mi, ’Güvenin olmadığı yerde durmam.’ diye. Özürlü vaatlerince:
Yüreğin kör, hislerin sağır, gönül yurdun ıssız ve aşka dairlerin hep dilsiz kalsın. Amin.

Kırılan gururundan ödün verdiğin için,
Aşağılık gönlünden utanç duy için için.
Hep yanıl, hep aldatıl sorama ama niçin.
Oku intizarımı hem ağla, hem amin de.
Sen de benim kadar yan hicran cehenneminde... Cemal Safi

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y

20.05.2013