Dünya tekerimde Hikayeler 8

• 10 Mayıs 2015 Pazar 11:47:27

Bisikletle Strazburg dan Paris e
30 Mart 2013 2. gün Sarreburg dan Nancy ye...
Sefillere Yolculuk Viktor Hugo
Öldükten sonra yaşamak istiyorsanız; Ya okumaya değer şeyler yazın, ya da yazılmaya değer şeyler yaşayın!

Bütün gece donduk ve sabah ta erken saatte uyandim dişariya baktim ve yağan kari görünce büyük bir umutsuzluğa kapildim. Turumuzun ikinci gününde kar. Aklima hemen bisikletiyle dünya turu yolculuğuna çikan ve karli ülkelerde pedal çeviren Gürkan Genç geldi. Gürkan o koşullara uygun kiyafetlere sahip bizimkiler ise siradan kiyafetlerdi. Saatler ilerledikçe kar azaldi kahvaltimizi yapip hazirlandik ve yola çiktik. Hava soğuktu belki öğleye doğru güneş çikar umuduyla düştük yola. Daha ilk dakikalarimizdan itibaren yokuşlar çikmaya başladi karşimiza. Her yokuş sonrasindaki iniş bizi mutlu etse de inişin bittigi yerde tekrar yokuşun başlamasi bizi hiç mutlu etmedi ve yokuşlar bizi çok yordu. Bir müddet sonra gördüğümüz bir irmagi takip etme karari verdik ve yoldan ayrilip irmak boyunca sürmeye başladik. Yaptiğimiz diğer hatada buydu. Irmak boyunca bazi yerlere bisiklet yolu diye tabela koymuşlar ve bisikletler icin güzel yollar yapilmiş. Fakat bir kaç kilometre gittikten sonra bisiklet yolu bitiyor ve yol çimenlik ve toprak yol olarak devam ediyordu. Toprak yol bitiyor bisiklet yolu başliyor, bisiklet yolu bitiyor toprak yol başliyor. Bu olay bizi daha çok yormaya başladi. Fransizlar anlaşilan uzayip giden bisiklet yolu yapmamişlar. Yapilan bisiklet yolunun kac km sürdüğü ve bitecegi yazmiyor. Daha fazla zaman kaybetmeden denk geldiğimiz ilk köyün içine girdik bir kafede yaşli bir teyzenin elinden kahve içip köylerden geçerek yolumuza devam ettik. Günesin de biraz yüzünü göstermesi iyi oldu. Günesli bir tepede mola verip konserve baliklarimizi yedik. Sonrasinda ver elini Nancy...
Yollar yollar ah su Paris in bol rampali yollari yoruyor bizi Charlie Chaplin. Birak vücudum bu imtahandan basarili cikmasi icin kivranip dursun. Gel biz seninle Viktor Hugo üzerine konusalim.
Victor Marie Hugo ( 26 Şubat 1802 Besançon - 22 Mayıs 1885 Paris) Romantik akıma bağlı Fransız şair, romancı ve oyun yazarıdir. En büyük ve ünlü Fransız yazarlardan biri kabul edilir. Hugo’nun Fransa’daki edebi ünü ilk olarak şiirlerinden sonra da romanlarından ve tiyatro oyunlarından gelir.
Hugo’nun çocukluğu ülkede siyasi karmaşıklığın olduğu bir dönemde geçti. Babası subay olduğu sürece aile sık sık taşındı ve bu yolculuklar sırasında Hugo pek çok sey ögrendi.
Fransa’daki 1848 Devrimi’nin başını çektiği olaylar sırasında Katolik Kralcı yanlısı eğitime başkaldırıp Cumhuriyetçiliği ve Özgür düşünceyi desteklemeye başladı. Gençliğinde aşık oldu ve annesinin isteklerine karşı gelip çocukluk arkadaşı Adèle Foucher ile gizlice nişanlandı. Annesi ile yakın ilişkisinden dolayı Adèle ile evlenmek için annesinin ölümüne kadar bekledi ve 1822’de evlendi. Hugo nun bu evliliginden 5 cocugu oldu ilki kücük yasta vefat etti. Hugo’nun en büyük ve en sevdiği kızı Léopoldine, Charles Vacquerie ile evliliğinden kısa süre sonra 19 yaşındayken 1843’te trajedik bir sekilde öldü. Léopoldine 4 Eylül 1843’te bugün turistlerin yatlarla gezip hayran hayran parise baktiklari Seine nehrinde boğuldu. Gemi alabora olduğundan ağır eteği tarafından dibe doğru çekildi ve kocası Charles Vacquerie de onu kurtarmaya çalışırken öldü. O zaman metresi ile Fransa’nın güneyinde seyahat etmekte olan Hugo kızının ölümünü oturduğu cafede okuduğu bir gazeteden öğrendi. Kızının ölümü Hugo’yu oldukça harap etti.
Victor Hugo kizi icin yazdigi siirlerden bir tanesi, Demain, dès l’aube
Yarın, şafak söktüğünde,
Kırların ağardığı vakit,
Ben yola çıkacağım.
Görüyorsun.. Beklediğini biliyorum.
Ormandan geçeceğim,
Ve o dağdan.
Bir bu kadar daha senden uzakta kalamam.
Gözlerim,
Düşüncelerime kitli.
Dışarısını görmeden, hiç ses duymadan
Yalnız ve garip, elleri kenetli ve boynu bükük..
Üzgünüm..
Günler benim için hep kararacak.
Ne düşen ayı göreceğim,
Ne de Harfleur’dan çıkan o yelkenlileri.
Ve..
Varacağım..
Bir buket çoban püskülüyle, biraz da funda çiçeği ekeceğim..
Mezarına..
Söyler misiniz acidan gectikce güzellesir mi insan, güzellesmenin baska bir yolu yordami yokmu.