LODOS..PASTIRMA YAZI......

• 8 Ocak 2007 Pazartesi 22:57:20

Zar zor da olsa yaktı sobayı.
Gözleri yaşarmış, genzi yanmıştı dumandan ,
Aslında soba yakacak hava yoktu ya .
Dışarıda güneş pırıl pırıldı, ama bu oturduğu oda, güneş almadığı için buz gibi oluyordu…
Lodos ,
sobayı zor yakmasına ve dışarıdaki o güzel havaya neden o lodostu. Mutfakta demlediği çayı sobanın üzerine koydu ve odayı havalandırmak için balkon kapısını açtı.
Yüzüne dışarıdan vuran sıcak hava hoşuna gitmişti ,
korkuluklara dayandı bahçeye daldı gözleri.
Ne güzeldi bahçe , gülümsetti onu.
Mevsime inat, yemyeşil otlar bürümüştü ve güller ,
Yazın bu kadar güzel açmamıştı bu güller .
Yada etrafta o kadar çok çiçek varken fark edilmiyorlardı….
Güldü…
kendi düşüncesine güldü….
gençlerin arasında kaybolup giden orta yaşlı hanımların , yaşlıların arasında fark edilmesi gibi dedi kendi kendine …
güldü.
Tam içeri girecekken komşularından biri seslendi.” Ot toplamaya gidiyoruz , gelmek ister misin? “
yok dedi …
siz gidin …
sanırım biraz üşüttüm , evde kalmam daha iyi olacak
Aslında hasta falan değil di …
hastalık bahane yalnız kalmak istiyordu.
Kalbi kırılmıştı, yaşamının sonbaharında gönlüne bir ateş düşmüş yakıp kavurmuştu içten içe ….
haklısın dedi biri, bu havalar aslında tam hastalık havası…
öbürü, lodos dedi…
diğeri, yok canım pastırma yazı bunlar …
Öyle konuşup tartışırlarken bir diğeri, adı her neyse ., börtü böcek , ağaç çiçek, kanmasa bari bu havaya …
yoksa önümüzdeki yılın beti bereketi kalmaz dedi. ilerlediler….
Gözü komşu bahçedeki erik ağacına takıldı ,
korkulan olmuştu ,
kanmıştı erik ağacı bu havaya ve birkaç dalı bembeyaz çiçeğe tutmuştu…
lodos, pastırma yazı, yalancın bahar , adı her neyse
baştan çıkmıştı erik ağacı çiçek açmıştı mevsimsiz.
Sevdalanmıştı kış güneşinin yalancı yakıcılığına .
başladı ağlamaya
Ağladığı yalancı bahara kanan erik ağacımıydı
yoksa kendisimi.
Nedenini bilmeden ağladı.

Oya Özpoyraz….